Navelbreuk baby: oorzaak, symptomen en behandeling

Een navelbreuk, ook wel 'umbilicale hernia' genoemd, is een uitstulping van buikvlies door een zwakke plek in de buikwand. Een navelbreuk is een aangeboren afwijking en komt vaak voor bij pasgeboren baby's. Hoe ziet een navelbreuk eruit en wat is de behandeling? In deze Advies Blog vertellen we je alles wat je moet weten.

Wat is een navelbreuk?

Een navelbreuk is een uitstulping van het buikvlies door een zwakke plek in de buikwand. Het is een aangeboren afwijking waarbij er een opening in de buikwand zit ter hoogte van de navel. Dit wordt de 'breukpoort' genoemd. Door deze opening komt 'breukinhoud' naar buiten. De breukinhoud bestaat uit darm of vet. Het uitstekende deel is vaak zichtbaar als een zwelling rond de navel. Dit wordt ook wel een 'knoopnavel' genoemd.

Hoe ontstaat een navelbreuk?

Hoewel de naam doet vermoeden dat er iets gebroken is, is dit niet het geval. Bij een navelbreuk is de doorgang tussen de spierlagen van de buikwand nog niet gesloten, waardoor er een opening in de buikwand ontstaat. 

Een navelbreuk komt vaak voor bij pasgeboren baby's en verdwijnt meestal vanzelf binnen enkele maanden tot een jaar. De doorgang in de spierlagen van de buikwand sluit zich bij elke baby op een ander moment. Bij de ene baby is dit al na een paar dagen en bij de andere baby duurt dit een paar maanden. mocht dat niet het geval zijn kan een operatie overwogen worden.

Kinderen die te vroeg geboren zijn of een laag geboortegewicht hebben, hebben iets meer kans om een navelbreuk te krijgen. 

Lees ook: alles over hoe je het navelstompje van je baby moet behandelen

Hoe ziet een navelbreuk eruit?

Je herkent een navelbreuk aan een uitstulping rondom de navel, op de plek waar je een kuiltje zou verwachten. De bobbel wordt groter bij huilen of persen, is zacht en kan gemakkelijk teruggeduwd worden. Als je baby op zijn rug ligt, zakt de bobbel vaak vanzelf weer naar binnen. 

Een navelbreuk ziet er misschien wat vreemd uit, maar gelukkig hebben baby's met een navelbreuk over het algemeen geen pijn of ongemak.

Hoe wordt een navelbreuk bij baby's gediagnosticeerd?

Een navelbreuk bij baby's wordt meestal ontdekt tijdens een routinecontrole bij de huisarts of het consultatiebureau. Soms wordt er een echo gemaakt om de grootte en locatie van de navelbreuk te bepalen en om andere mogelijke problemen uit te sluiten. In zeldzame gevallen kan er ook een CT-scan of MRI-scan worden gedaan.

Wat is de behandeling van een navelbreuk bij baby's?

Een navelbreuk op jonge leeftijd sluit meestal vanzelf voordat een kind 4 jaar is. In de meeste gevallen is er dan ook geen behandeling nodig. Bij het consultatiebureau zullen ze regelmatig checken of de doorgang in de spierlagen van de buikwand al gesloten is.

Als de breukpoort groot is (>2.5 cm), niet vanzelf verdwijnt of als er sprake is van complicaties, kan een operatie worden overwogen.

Wanneer moet je met je baby naar de huisarts?

Als je kind drie tot vier jaar na de geboorte nog steeds een navelbreuk heeft, verdwijnt deze waarschijnlijk niet meer spontaan. Ga in dat geval met je kind naar de huisarts om te overleggen of een operatie nodig is. 

Ga ook naar de huisarts als de zwelling groter of rood wordt, pijnlijk is of als er sprake is van misselijkheid of braken. Ook als je je zorgen maakt of twijfelt, is het verstandig om contact op te nemen met de huisarts.

Wat zijn de risico's van een navelbreuk bij baby's?

Een navelbreuk bij baby's is over het algemeen niet gevaarlijk en veroorzaakt meestal geen klachten. Er is echter wel een kleine kans op complicaties, zoals een beknelde navelbreuk, waarbij de uitstulping van de darmen niet meer terug te duwen is en afgekneld wordt. Dit kan leiden tot buikpijn, braken en een verhoogde kans op infecties. In zeldzame gevallen kan een navelbreuk ook leiden tot een darmobstructie.

Wat kan je als ouder doen om een navelbreuk te voorkomen?

Er is geen specifieke manier om een navelbreuk bij baby's te voorkomen. Het is belangrijk om de grootte van de navelbreuk regelmatig te controleren en bij twijfel een arts te raadplegen.

Bron: Amsterdam UMC