1 jaar geleden
Enorm veel traumatische ervaringen moeten meemaken
Zo had ik me de geboorte van ons kindje totaal niet voorgesteld
Zoals sommige van jullie weten is ons zoontje Díaz geboren bij een zwangerschap van 30.1 weken.
Ik had een infectie in de placenta waar niemand iets aan kon doen. Helaas echt dikke pech.
Mijn allereerste blog (enige tijd geleden weer) kun je nog teruglezen en gaat over de vroeg geboorte❤️
7.5 weken heeft Díaz gelegen op de neonatologie afdeling in het mumc+ Maastricht. We hebben enorm veel traumatische situatie mee moeten maken. We voelden ons vaak boos, machteloos, verdrietig, onbegrip en teleurstelling.
Waarom overkwam dit ons?
Waarom wij?
Elke dag afwachten of ons zoontje het zou overleven of niet. Zo had ik me de geboorte van ons eerste kindje totaal niet voorgesteld.
Toen hij naar huis mocht huilden we van blijdschap. Eindelijk gaan genieten.
Het leek te mooi om waard te zijn en na 5 dagen werd hij opnieuw opgenomen op de kinderafdeling voor 2,5 weken. Hij had verborgen reflux en nog veel bradycardieën.
We hadden samen een traject gevolgd bij Stichting Kinderleven nadat Díaz echt volledig terug thuis kwam. Om aan onze band te werken, maar ook kreeg ik EMDR voor de traumatische situaties te verwerken.
Ik kon niet alles volledig verwerken. Het ging gewoon niet, hoe graag ik dat ook wilde. Ik denk nog heel vaak terug aan die tijd. En ik probeer te accepteren dat zoals het gegaan is zo is gegaan. Ons zoontje is nu 3,5 jaar oud. Als ik nu zo naar hem kijk dan denk ik ach, je bent perfect. Wat ben je sterk geweest. En wat zijn we ontzettend trots op je ook hoe je daar toen hebt gevochten voor je leven toen je pas geboren was. Ik kijk meestal met een grote glimlach terug op deze herinneringen en soms een klein traantje. Ik wil me focussen op nu en het heden. Want hij is geweldig💙
Het enige wat Díaz van de vroeggeboorte heeft overgehouden is peuter astma. Hij kan hier overheen groeien, time will tell.
