Een update over Dirk..

Daar zijn we weer, het is een poosje geleden. We hadden even wat tijd nodig om alles te verwerken. Alles een plekje geven. Er kwam in een aantal weken tijd behoorlijk wat op ons af. 

Met dirk gaat het eigenlijk beter dan wij verwachtte. Hij boekt wat vooruitgang. Hij draait sinds een aantal weken naar z'n buikje. Het lijkt erop dat de fysiotherapie zin heeft. Hij groeit nog steeds niet hard maar ook daar zit vooruitgang in. Hij is nog altijd even vrolijk en blij. We zien hem eigenlijk nooit chagrijnig. Hij vind alles leuk en aardig. Qua uitslagen weten we nog niks. 15 oktober word ik als goed is gebeld door z'n arts. Dan hopen we meer te horen. 

We lopen tegen best wat dingen aan. De babywereld is niet berekend op een baby van 9 maanden die nu tussen 4-6 maanden zit qua ontwikkeling. Maar wel een eetlust heeft van een 9 maanden oude baby. 

Bijvoorbeeld Dirk moet extra drinken, maar met z'n melkfles wil hij het niet, met een tuitbeker ofzoiets snapt hij niet. Hoe doe je dat? Geen idee ik ben er nog niet achter. 

Daarnaast krijg ik regelmatig o hij is klein naar m'n hoofd. En dat doet pijn. Zeker als je daar ook nog eens 'aardig' op moet reageren. Het doet pijn want we zitten dagelijks ruim 60 minuten met hem om hem überhaupt te laten eten. Dus er zit heel veel energie in om een reus van hem te maken. Maar helaas er komt niet zoveel uit. Vorige keer kreeg ik de vraag waarom ik überhaupt zoon baby wilde hebben. Wist ik wel waar ik aan begon? Huh? Waarom die vraag? Waarom zoon kortzichtige domme vraag? Maar vooral een pijnlijke. Waarom denkt iemand dat ik mijn zoontje niet zou willen omdat hij niet is zoals het perfecte plaatje van deze wereld is? Hij is speciaal. Ik zie een gelukkig ventje. Een blij ventje. Ondanks wat hij heeft moeten doorstaan. Ik vind dat dan zo pijnlijk dat ik wegloop uit de situatie en later thuis boos word. 

Ik krijg ook de veel de vraag, of als ik het vantevoren geweten had, ik hem dan weg had laten halen. En nee hoeveel pijn me deze hele situatie me doet, ik zou hem voor geen goud willen missen. Nooit van m'n leven wil ik hem missen. Nogmaals we halen zoveel liefde en warmte uit het ventje. Hij geeft zoveel liefde, hij brengt zoveel vrolijkheid in huis. Tuurlijk het is pittig maar ik ga deze uitdaging niet uit de weg. En ik zal altijd voor hem knokken. Dat doe ik graag. Is het makkelijk? Nee zeker niet. Ik heb mog 2 prachtige kinderen en soms besluipt me het gevoel van schuld naar hun toe. Omdat dirk aardig wat aandacht eist. Maar daar vinden we een weg mee.