Mijn zwangerschap en bevalling deel 4

Op naar de vakantie op naar bevalling daar was ik gebleven bij mijn vorige blog.

Deze blog vindt ik heel moeilijk en zwaar om te schrijven, ik schrijf ook deze blog met tranen😭 in mijn ogen maar geen zorgen over de baby met hem ging alles goed.

De vakantie: wij zijn naar Duitsland gegaan daar waren wij uitgenodigd, zij kwam uit Liebenburg dus daar ging wij heen. We hebben daar ook een heerlijke tijd gehad, Ramsay heeft daar voor het eerst paard gereden, hij mocht bij de kippen eieren rapen wat hij helemaal geweldig vondt. Na ongeveer anderhalf week was het ook weer tijd om naar huis te gaan. Op de vertrekdag naar huis kreeg ik vroeg in de ochtend een telefoontje van mijn vader, ik dacht nog he waarom belt hij zo vroeg? Mijn vader belde mij heel erg emotioneel op, hij vertelde mij in tranen, dat mijn opa gisterenavond tijdens het wielrennen een hartstilstand heeft gehad😭. Omstanders waren er wel heel snel bij om hem te reanimeren dit heeft 20 minuten geduurd . Opa lag in het ziekenhuis was ook nog gedotterd dat was goed gegaan, maar hij moest nog steeds ontwaken uit zijn coma😭 mijn vader had hoop dat het goed ging komen. En deze dag hadden een rit van ongeveer 6 uur staan die we normaal samen zullen rijden, maar dit kon ik nu niet, maar ik wilde wel graag naar huis. Gelukkig heeft mijn man heel de rit naar huis gereden. En we hebben hoop dat opa snel uit zijn coma gaat ontwaken

Toen we thuis waren had ik ook gelijk weer een echo, fijne afleiding is het om de kleine te zien, maar tegelijkertijd heel erg bezorgd om opa. Bij de gynaecoloog hebben we ook verteld wat er op dat moment speelde, voor zorgen voor de baby maar ook omdat mijn bloeddruk hierdoor hoger zou zijn, en omdat ik meedeed als proefpersoon dagelijks bloeddrukmeting was dit dan de reden waardoor dat kwam. Later die dag gingen we ook nog op kraamvisite bij mijn zusje zij was een week geleden bevallen. Zij vertelde die dag dat het gebeurde met opa, dat opa en oma in de ochtend bij haar nog op kraamvisite waren geweest en opa had de kleine nog gezien. Daarna gingen we nog naar oma die was nog bij opa in het ziekenhuis. mijn ome en tante die naast hun wonen hadden mij gezien en vroegen ons even binnen. Met mijn ome en tante hadden we gepraat over opa en ze vertelde dat wij niet moesten schrikken hoe hij erbij lag omdat hij ook op zijn hoofd was gevallen en daar blauwe plekken had, ook vertelde ze over het leven, ik was op dat moment hoogzwanger 32 weken, dat ging zo: er komt een nieuwe en er gaat een leven😭. Ik trok mij dit heel erg aan, want het voelde voor mij als, ik ben nu de hoogzwangere met een leven, en een ander geliefd persoon mijn opa verlaat het leven. Zo voelde dat op dat moment dat gezegde voor mij en zat daar in tranen. Maar zo bedoelde mijn ome tante dit niet. Wat later kwam oma binnen die heb ik een dikke knuffel gegeven en ook haar proberen te troosten. En we worden op de hoogte gehouden. Er was nog steeds hoop maar ze zouden de volgende dag een hersenscan maken omdat opa maar niet bijkwam.

De volgende dag werd ik weer door mijn vader gebeld heel emotioneel in tranen die scan was gemaakt en daar uit kwam het vreselijke nieuws dat opa hersendood is😭 dat kwam voor ons heel hard binnen wij hadden op beter nieuws gehoopt en ik had ook heel erg graag gewild dat opa onze 2 zoon zou mogen ontmoeten. We zouden eerst de volgende dag afscheid in het ziekenhuis gaan nemen maar naar paar uur werd ik weer gebeld dat opa ook nog longontsteking heeft gekregen dus we gingen diezelfde middag nog afscheid nemen onze oudste zoon Ramsay lieten we bewust die paar uur bij mijn ome en tante oppassen, wij wilde niet dat hij opa zo zou zien met al die slangetjes die hem nog in leven hielden. Voor mij was het de eerste keer dat ik dit meemaakte op een ic in het ziekenhuis afscheid moeten nemen. Dat was heel moeilijk voor mij, mijn gevoel wilde opa voor de laatste keer een contact met de baby laten maken ik durfde dit niet zonder een verpleger, samen legde we zijn hand op mijn buik waar de baby was, en de baby reageerde hier heel druk op dat was heel bijzonder en apart om mee te maken

De volgende dag werden de machines uitgezet en is opa op 84 jarige leeftijd vredig ingeslapen 😭

Die week werd ook zwaar, opa kwam dichter bij huis voor de begrafenis in het 'huis van afscheid' daar kwam opa mooi opgebaard te liggen. Ramsay had voor opa een hele mooie tekening gemaakt. En natuurlijk is hij hier wel  mee naar toe geweest en hij mocht komen kijken, dat  hoefde niet maar dat heeft hij wel een  paar keer kort gedaan maar durfde voornamelijk niet. Geef ook niks hij was toen pas net  6 jaar. We hadden  samen als gezin hand op hand op opa gelegd. En wij hadden nog in tranen toe gefluisterd naar opa hoe de baby ging heette.

De begrafenis was mooi en ook precies hoe opa was. En wat hadden wij graag gewild dat hij de baby had mogen ontmoeten en leren kennen maar helaas had dit niet zo mogen zijn😭