Prematuur kindje: bevallen met 30 weken

Daar lig ik dan op de uitslaapkamer. Ik wordt rustig wakker en besef nog even niet wat er is gebeurd. De zuster komt binnen en vraagt hoe ik me voel en ik voel me eerlijk gezegd best goed. Ze vraagt of ik een ijsje wil en dat klinkt als muziek in me oren, een raketje (heerlijk simpel ijsje) ineens zo’n trek in!!

Langzamerhand begin ik steeds meer te beseffen wat er is gebeurd en ik probeer aan me buik te voelen maar deze voelt gek zacht en leeg. Op dat moment komt mijn man ook aanlopen en vertelt dat er een prachtige zoon hebben gekregen en dat alles goed is gegaan met de keizersnede. Ondanks dat we ons er al op hadden voorbereid dat we sneller dan gedacht papa en mama weer zouden worden voelt het heel gek.

Na een klein half uurtje nadat ik ben wakker geworden mag ik verplaatst worden naar de kraamafdeling maar eerst gaan we kijken bij ons kindje. Met bed en al kunnen we de afdeling op naar zijn kamertje.

Daar ligt hij dan, zo klein en zo kwetsbaar en aan zoveel draadjes maar wat is hij knap en wat lijkt hij op z’n broer! Voor zijn termijn al best lang en gelukkig al wat meer gewicht aan zijn kont.

De zuster vraagt of ik hem vast wil houden, beetje verbaasd dat dit al zo snel mag zeg ik uiteraard ja graag! Het duurt even voordat hij uit de couveuse is en gaat een beetje huilen want ja je ligt net lekker warm en dan gaan je deurtjes open en gaat de zuster aan je zitten plukken. Maar zodra hij op me borst ligt is hij stil. Daar ligt me kleine sterke man, heerlijk vertrouwd bij mama! Lekkere bos met haar heeft tie al, iedereen is er jaloers op en wat doet hij het al goed. Voor zijn termijn zijn ze al zo positief over hem wat ons weer kracht geeft dat dit misschien zo heeft moeten zijn.

Wordt vervolgd…