4 maanden geleden
Help, mijn kind zit achter een beeldscherm!
Van beeldschermvrij ideaal naar realistische opvoeding
Toen ik moeder werd, had ik mezelf voorgenomen om mijn kinderen op te voeden zonder beeldschermen. Ik geloofde sterk in de kracht van interactie: een boekje voorlezen, een spelletje spelen, of samen muziek maken. In mijn rol als pedagogisch coach zie ik dagelijks de voordelen van deze activiteiten voor de ontwikkeling van kinderen, en ik wilde dit ook thuis toepassen.
Maar laten we eerlijk zijn: het leven zonder beeldschermen is een utopie geworden sinds de geboorte van mijn derde kind. Mijn middelste zoon had veel moeite wanneer ik borstvoeding gaf aan de baby. Hij was zo ondernemend dat ik hem geen moment uit het oog kon verliezen. Binnen een minuut kon hij met een stoel proberen de waterkoker aan te zetten, op een ladder klimmen of het interieur versieren met watervaste stift. En dat terwijl ik met mijn handen vol zat.
Mijn oplossing? Beeldschermen. Tijdens de voedingen zette ik ze voor de tv. Toch voelde ik me daar niet lekker bij.
Met vier voedingen per dag zaten ze al snel twee uur voor de tv, terwijl het advies is maximaal één uur beeldschermtijd per dag.
Ik merkte ook dat hun gedrag er niet beter op werd. Ze werden sneller emotioneel en protesteerden hevig als de tv uit moest.
We leven in een maatschappij waarin bijna iedereen constant naar een scherm staart. Zelfs ik verdwaal soms in de digitale wereld. Vorig jaar ben ik een maand offline gegaan en dat was een verademing. Misschien moet ik dat weer eens doen!
Toen ik stopte met borstvoeding, hebben we het beeldschermgebruik weer afgebouwd. Maar toen ik zwanger werd van onze vierde, ging het opnieuw mis. De afgelopen vier maanden ben ik erg veel misselijk en futloos geweest.
De kinderen zaten soms wel drie uur achter elkaar tv te kijken, simpelweg omdat ik te ziek was om iets anders te doen.
Ik voelde me ontzettend schuldig, maar hulp vragen vond ik moeilijk. Gelukkig ben ik daarin gegroeid. Nu durf ik om hulp te vragen en spelen ze vaker bij opa en oma, een vriendje of ze gaan een extra dagje naar de opvang.
Tijdens onze huidige verbouwing hebben we besloten de tv niet terug te zetten. Betekent dit dat ze nooit meer een filmpje mogen kijken? Natuurlijk niet. Ik zie ook echt de voordelen er van in zowel voor mezelf (bijvoorbeeld als ik moet koken ofzo) en voor hun. Educatieve programma’s en leerzame spelletjes zijn daarom ook zeker toegestaan alleen een tv hebben we niet. Julie kijkt overigens bijvoorbeeld ook vaak een filmpje tijdens het haren borstelen. Of dat altijd een educatief filmpje is weet ik trouwens niet. Ze vind het leuk om naar handen te kijken die bijvoorbeeld met klei of kinetisch zand spelen.
Voor de rest mogen ze lekker kind zijn, buiten spelen en hun fantasie de vrije loop laten.
Hoe gaan jullie als ouders om met beeldschermgebruik onder jullie kinderen?
