34 jaar. "Is dit dan mijn laatste verjaardag?"

Hiep Hiep Hoera

Ik ben sinds zaterdag 34 jaar en dat voelt ook wat dubbel, ik leg uit waarom... Want dit heb ik nog niet echt met iemand gedeeld, dus jullie zijn de eersten! 

Dit weekend is mijn man er in geslaagd, mij de allerbeste verassing te bezorgen. Hij heeft samen met enkele schatjes van patatjes een feest op poten gezet, zonder dat ik van iets wist. Voor iemand die  altijd graag alles wil weten, kan je je inbeelden dat zoiets geheimhouden een echte opgave was! Maar geloof mij, de verassing was subliem. De tranen toen iedereen riep verassing, kon ik niet tegenhouden! 

Iedereen die er de afgelopen 3 jaar voor me is geweest, me heeft gesteund en altijd het beste met ons voor heeft gehad was aanwezig! Het was echt super! Ik kan het met geen woorden bevatten. Het was fantastisch en ik kan werkelijk zeggen dat het heel lang geleden is dat ik nog zo gelukkig was! Dat gevoel gaat niet snel overgaan! Intens geluk! Dankbaar, liefde en zo veel meer!

Dit is was met bezighoudt. Is deze verjaardag mijn laatste? Zal ik de 35ste halen? Ik mag niet doemdenken en moet uitgaan van het beste. Maar wat als de chemo nu weer niets doet en de kanker gewoon zijn gangetje kan gaan.. Dan ben ik misschien tegen de 35ste verjaardag wel gewoon bezig aan de eindfase. Ik kan dat gevoel en die gedachte maar niet van me afschudden, hoe hard ik ook probeer. 

We weten nog altijd niet wat de chemo aan het doen is en omdat er geen manier is om dat de controleren, is het na de chemo gewoon proberen te leven van scan tot scan wetende dat die scans ook geen zekerheid bieden. 

Het is tot er terug klachten naar boven komen en iedereen weet zodra er symptomen zijn, dan is het vaak al goed verspreid over het ganse lichaam. Gezien er dan ook geen echte behandelingen voor handen zijn... Arghhh ik mag niet doemdenken, ik mag niet doemdenken. Ik moet genieten van het NU en geloof me dat doe ik ook! Ik geniet zo hard van alles rondom mij. Ook al is dat vaak heel moeilijk! 

Kent iemand dat gevoel van dat je moet genieten, dat je nu moet spelen met de kinderen, dat je nu moet dit of dat want je weet nooit. Zot word ik er van! 

20 maart staat de 4de en misschien laatste chemo gepland, want ik ben er nog altijd niet aan uit of ik de chemo van 17 april wil. Dat ga ik 20 maart ook eens bespreken met de arts. Ik zoek ergens zekerheid dat de chemo wel iets doet, maar zelfs de arts kan die niet geven.. Dat gif in mijn lijf.. Het bijna 2 weken nodig hebben om mijn lichaam weer wat optimaal te krijgen.. 

Nu het gevoel van mijn verjaardag neem ik sowieso mee in die chemo week! Want dan voel ik me hopelijk weer direct beter! 

Happy Birthday To Meeeeee 

Liefs ik

Leestip: Dit is wat een babynaam zegt over de ouders