Deel 3: Olivia's spiritual diary

“Hij gaf haar nog snel een kus op haar voorhoofd.” Ze vond het niet erg. Neen, ze vond het schattig. Ze vind hem schattig. En lief. En mooi. Ja, mooi ook. Heel mooi zelfs. Zijn ogen brengen Olivia helemaal in vervoering.

Al moet hij best niet te lang in Olivia’s ogen staren. Niet dat ze dit bedreigend vind. Het is gewoon intens. Te intens. En ze is bang. Bang dat ze dan haar hart helemaal verloren is. Ze zeggen wel dat je je moet laten raken. Je je hart niet mag sluiten uit zelfbescherming, maar het is misschien inderdaad beter dat ze in volgend leven een koppel worden. Net zoals ze al lachend hebben afgesproken…

Ze had zelfs niet eens door dat ze hem zo leuk vind. Tot één van haar beste vriendinnen vroeg of ze misschien een beetje verliefd op hem was. “Huh?” “Ik?” Ze had er zelf niet eens bij stilgestaan maar sommige vriendinnen kennen je beter dan jezelf.

Olivia voelt zich op haar gemak bij hem. Ze moet niet iemand anders zijn. Zichzelf is genoeg. Hij brengt haar rust. En veiligheid. Iets wat ze tot nu toe niet gekend heeft.