Er is geen goed of fout

Soms als ik wat deel of wat zeg krijgen we gelijk reacties om onze oren, soms niet met precies dezelfde woorden, of soms voel ik gewoon wat ze bedoelen en dat is niet alleen van onbekende mensen juist van bekende, de mensen om je heen... Reacties zoals bij Kyano: hij doet het toch goed? Tis alleen maar z'n armpje hoor, hij weet niet beter, tis toch alweer ff geleden? kijk waar hij nu staat... 
Bij de kanker van Johan precies zo, tis nu toch weg? Het gaat nu toch goed? Kijk waar hij nu staat waarom haal je het er nog steeds bij... 
Blijf er niet in hangen.. En vooral deze zin.. kijk wat je allemaal wel hebt... 
Iemand met wie ik vaak praat zegt dat anderen dit vaak zeggen om het allemaal beter te laten klinken in de situatie, voor ons voelt het juist alsof er minder tot helemaal niet meegeleefd word want we mogen het er niet over hebben of we moeten dus maar gewoon door... 
Hoewel ik soms ook begrijp dat het goedbedoeld is, doen deze uitspraken eigenlijk mega veel pijn.Het is juist niet dat ik de mooie momenten niet waardeer, of kijk naar wat ik niet heb. Het is namelijk dat ik door dit alles juist en alleen maar des te meer zie wat er echt belangrijk is in het leven, en des te meer dankbaar ben voor wat we wel hebben.Daar zijn de uitgezaaide kanker en het hele (chemo) traject bij johan maar ook het leven na dit alles vol met schade door de chemo, onderdeel van.
Maar ook de zorgen om Kyano en zijn hele traject van behandeling, (nicu) opnames , operaties, therapieën, en idd ook zijn verlamde armpje maar ook wat je allemaal niet ziet aan het goeduitziende jongetje (z'n longaandoening, z'n middenrif wat niet goed is, z'n grote trauma's, z'n strubbelingen elke dag door alleen maar z'n verlamde armpje en nog veel meer) horen daar dus ook helemaal bij, ze zijn een deel van ons en van wie we zijn en hoe we zijn, een deel van ons gezin, de reden hoe we er nu instaan en ook de reden waar we nu staan... 
Herinneringen maken maar ook herinneren hoort bij het leven, positief naar de toekomst kijken maar ook achtervolgd worden door het verleden en wat we allemaal hebben meegemaakt hoort daarbij... dit alles kan en mag naast elkaar bestaan. Deze gevoelens mogen er zijn en er is in dit hele gebeuren geen goed of fout...Het mag er zijn je gelukkig voelen met wat je hebt meegemaakt, het mag er zijn je soms wat minder te voelen met waar je nu staat, het mag er gewoon zijn naast elkaar. Net zoals verdriet en geluk soms heel dicht naast elkaar liggen.En de angst die er mag zijn door wat je allemaal hebt meegemaakt en ook de angst om wat er nog komen gaat.Iedereen op zijn eigen manier zal hier anders mee omgaan, hoe zij dit ervaren en hoe zij er nu nog instaan.
"Je moet door" of "Het er niet in blijven hangen" is niet aan een ander... het kan voor diegene juist heel erg helpend zijn.  
Dit is geschreven uit ons eigen hart en gevoel en nogmaals voor iedereen, hierin is absoluut geen goed of fout.