Het leven is een feestje...

Een uitspraak die mijn moeder vroeger altijd deed als ik bijvoorbeeld zeurde over iets waar ik geen zin in had. Ik vond het altijd maar stom. Waarom moest ik per se ergens heen waar ik eigenlijk geen zin in had, en moest ik het zelf ook nog maar gezellig maken... 

Inmiddels heb ik een vlaggenlijn op mijn arm getatoeëerd. Als mensen dan aan mij vragen wat het betekent, dan zeg ik dat mijn moeder altijd zei dat het leven een feestje was, maar dat ik zelf de slingers moest ophangen. Om mezelf hier aan te blijven herinneren heb ik ze voor altijd opgehangen aan mijn arm.

Deze tattoo heb ik laten zetten nadat mijn moeder is overleden. Ook nu begrijp ik pas de diepere betekenis van deze uitspraak, in plaats van het alleen maar gezellig maken op een moment waar je geen zin in iets hebt. Op momenten dat ik het zwaar had of niet lekker in mijn vel zat dan moest ik hier wel eens aan denken. Dingen zijn niet altijd leuk, maar ik moet ook zelf mijn schouders er weer onder zetten om door te kunnen gaan. Ik moet er zelf voor open staan om hulp te accepteren van vrienden en familie om weer te kunnen lachen. Uiteindelijk ben je altijd zelf degene die de eerste stap moet zetten om ergens voor open te staan, anders blijf je stil staan en zal je ook de slingers niet ophangen. 

Er zijn veel momenten geweest dat ik moeite had om daadwerkelijk die slingers op te hangen, maar ik denk dat iedereen die momenten kent en dat is ook zeker oké! Stop de momenten van verdriet en rouw niet weg, want dit is deel van het proces voordat die slingers kunnen worden opgehangen.

Heb je naar aanleiding van deze blog een vraag of wil je zelf iets kwijt, stuur me dan gerust een DM via instagram! 

Liefs, Laura