Zorgen voor en zorgen om

Toen ik gisteren mijn weerspiegeling zag in het keukenraam, schrok ik.

Ik zag een moe gezicht, donkere kringen rond de ogen en wallen die net niet tot aan mijn neus kwamen.

Maar het ergst van al schrok ik dat de sprankel in mijn ogen er niet was.

Nu moet ik eerlijk toegeven dat ik het mentaal nogal zwaar heb de laatste maanden.

Ik heb zo nood aan wat mentale rust, maar het lijkt maar niet te lukken om ons leven in een rustiger vaarwater te krijgen.

Op 7 jaar tijd kreeg ik een burn-out, een stilgeboorte, een ontslag omv die burn-out, een faillissement van de volgende werkgever, een gerechtsstrijd om ons huis/verbouwingen, kanker bij de schoonmoeder, gevolgd door terminale kanker bij de schoonvader te verwerken. En als kers op de taart, sukkelt mijn liefste wederhelft sinds een jaar of 2 met hartritmestoornissen, dewelke sinds begin dit jaar zo ernstig worden dat een operatie zich opdringt.

Gooi daarboven op nog eens 5 jaar aan onderbroken nachten, want doorslapen lukt voor de jongste nog steeds maar heel af en toe. En je zou er voor minder een beetje belabberd uitzien.

Als je zo moe bent, zowel mentaal als fysiek, schiet zelfzorg er al snel bij in.

Dat is zeker in mijn geval ook zo. Ik ben sowieso al iemand die zichzelf snel achteruit zet, want er zijn altijd belangrijkere dingen te doen. Zorgen voor en zorgen om alles en iedereen, maar zorgen om en zorgen voor mezelf ontbreekt vaak.

Maar ik was dus erg geschrokken van de vrouw die me aanstaarde vanuit het raam.

Dus vandaag een nieuwe start gemaakt. Ik ga meer aan selfcare doen.

Met volgende puntjes ga ik al van start, als die goed lopen en ik kan ze volhouden, zullen er vast nog wel meer volgen:

- Meer drinken: door drukte op het werk of thuis, vergeet ik nog al eens om voldoende water te drinken. Ik heb op het werk wel een waterfles van een liter staan, maar ik moet er een gewoonte van gaan maken om die ’s morgens bij aankomst en na mijn middagpauze gewoon standaard te gaan vullen. Er echt tijd voor maken, ook al is het druk.

- Meer tijd nemen, al is het maar een kort momentje, om even te genieten van de kleine dingen.

Even buiten op het bankje, met mijn snoet in de zon. Even stoppen onderweg naar huis, om te genieten van de prachtige natuur waarlangs ik iedere dag passeer. Even genieten van de rust in huis, vlak voor de kindjes thuis worden gebracht door omie.

- Meer tijd in mijn gezichtsverzorging steken. Door het moe zijn en tijdsgebrek, is de zorg voor mijn lichaam ook redelijk herleid tot het puur noodzakelijke. Maar op mijn leeftijd is het eigenlijk toch ook wel nodig om er wat extra energie in te steken. Crème’tje hier, smeerseltje daar. We gaan dus alvast terug aan de slag met een goede dagcrème met SPF-factor. En voor de rest ga ik weldra eens neuzen in de beauty-schappen bij de drogist.

Make-up zal tot een minimum beperkt blijven, omdat manlief niet houdt van opgemaakte gezichten, maar liever naturel ziet. Maar dat wil niet zeggen dat je voor de rest niets kan gebruiken om de tand des tijds een beetje tegen te gaan.

- Ook mijn haren kunnen wat extra aandacht wel gebruiken. Ieder kappersbezoek neem ik me opnieuw voor, om wat vaker bezoekjes in te lassen. Voorlopig ben ik al blij als ik het mezelf 1 keer per jaar toe laat. Ik weet het ‘shame on me’. Dus weg grijze haren die hier en daar beginnen op te spelen en hallo voor een betere haarverzorging. Bovendien loop ik al ettelijke jaren met mijn haren in een mom-bun of in een staart/vlecht. Dus ik ga ook op zoek naar een kapsel of een manier waarmee ik mijn wilde haardos onder controle kan krijgen, zodat ik het ook wel leuk eens los kan dragen.

- Naast de haardos en mijn gezicht, kan de rest van mijn lichaam zeker ook wat extra selfcare gebruiken. Kilootjes teveel die er af mogen. Maar daar wil ik eerst terug voldoende energie voor hebben opgedaan. Ik begin niet aan een dieet zonder die energie, want dan is de kans op slagen toch nihil. Als ik er voor ga, wil ik ook echt slagen.

Wat ik wel al redelijk snel wil en kan aanpakken is ongewenste haargroei. 2 jaar geleden kreeg ik voor mijn verjaardag namelijk een philips lumea cadeau. Maar ik heb de behandelingen nooit doorgezet hoe het moet. Na enkele keren had ik al iets of wat resultaat en stopte ik er maar mee onder het motto ‘goed genoeg’.

Maar dit jaar wil ik dus de behandelingen eens doorzetten en een zomer zonder scheermesjes of waxen doorbrengen. Fingers crossed. Het zou me namelijk ook al heel wat tijd schelen op termijn. Win-win in de maak?

- Dingen doen die ik leuk vind. Iets meer mijn cricut vanonder het stof halen. Of gewoon aan de knutsel slaan. 2 weken geleden had ik voor het eerst een decoupeerzaag en een recipro in mijn handen. Vond ik nog wel leuk ook. Dus wie weet, sla ik wel iets meer aan het knutselen met hout.

- Zien groeien. Niet alleen de kindjes, want wat gaat het (oh jee cliché) zo ontzettend snel. Maar ook de fauna en flora. We beginnen dit weekend alvast met het zaaien van zonnebloemen, rucola en kruiden. Op onze zonnige keuken-vensterbak kunnen ze dan hopelijk allemaal uitkiemen tot beginnende plantjes, die naderhand onze vele zomer bbq’s wat extra op kunnen fleuren. De zonnebloemen trekken hopelijk voldoende vlinders, bijen en andere natuurpracht aan. Net als de vlinderstruikjes die ik probeer te stekken om aan onze vijver te planten.

Al voldoende werkpuntjes voor de boeg dus. We starten in ieder geval vol goede moed. Wish me luck!