De kracht van tijd

Het opvoeden van een groot gezin betekent dat er veel verschillende dingen tegelijk gebeuren. Family Planners worden naast agenda´s gelegd, de lunchtrommels voor school worden voorbereid en je moet rekening houden met diverse emoties. Het is makkelijk om je overweldigd te voelen. Maar juist op deze momenten moeten we leren om op onszelf te vertrouwen. Wanneer we ook maar even het gevoel hebben dat we het niet kunnen, wankelt ons vertrouwen. Als er ook maar iets is dat een groot gezin je leert is het dat liefde vermenigvuldigt en zeker niet verdeeld. Ja, er zullen ruzies voorkomen tussen je kinderen en soms voelen wij als ouders ons misschien helemaal opgebrand. Uiteindelijk is het de liefde voor elkander dat een warm thuis creëert. Zo weet ik mijn kinderen altijd te vertellen, hoe stout of ondeugend zij ook zijn geweest, dat wat er ook gebeurt zij altijd geliefd zijn. Liefde is namelijk niet zomaar een gevoel. Het is elke dag opnieuw de keus om vriendelijk, geduldig en vergevingsgezind te zijn; zelfs als het druk en chaotisch is.

Als je ooit kinderen hebt opgevoed weet je dat geduld essentieel is. Of dit nu gaat om het wachten tot een peuter zijn schoenen aangetrokken heeft of het omgaan met pubers die hun eigen weg zoeken in de doolhof van het leven. Geduld is de lijm die een gezin bij elkaar weet te houden. In de momenten waarop ons geduld opraakt moeten wij leren stil te staan. Diep ademhalen en onthouden dat onze gezinsleden enkel aan het groeien zijn. Zij leren en ontdekken ieders op hun eigen tempo wie ze zijn. Elk offer, elke slapeloze nacht en elk moment dat je hebt geïnvesteerd in je gezin: het zijn beetje bij beetje de ‘tools’, ofwel het gereedschap dat een gezin stabiel weet te houden. Met vertrouwen, liefde en geduld voed je niet alleen kinderen op, maar bereid je jonge mensen voor op het leven dat hen te wachten staat. Laten wij dit vertrouwen hebben in elkaar. Het vertrouwen om lief te hebben, geduld te oefenen, wetende dat alles een prachtig doel heeft.

Terwijl ik dit alles neer weet te tikken is mijn koffie 'Americano' bijna op. Ik vond het fijn om mijn gevoelens op papier te mogen zetten over de hectiek van het leven. - als thuisvader zit je immers nooit stil. De één is gevoeliger dan de ander, en ja… ook mijn kinderen vliegen elkaar spontaan in de haren. Waar de ene berg speelgoed net opgeruimd is dient een volgende zich alweer aan. Tijdens mijn reis als vader, van één tot en met vier kinderen, heb ik mijzelf diverse eigenschappen aangeleerd. Ik heb geleerd bescheiden, zachtmoedig en geduldig te zijn. Zelfs wanneer er een beker sap door de kamer vliegt, lach ik het weg. Uiteraard wordt er wel over gesproken. Ook tijdens zo’n ouder op kind gesprek ben ik meer een luisteraar dan een spreker. - want je kan immers pas de intentie van het gooien begrijpen als je de gedachte erachter wenst te horen. Geen ouder is perfect, maar we hebben genoeg ‘tools’ om voor onze kinderen geliefd te zijn. Evenals zij dit voor ons zijn.