Afvallen en zwanger worden... Hoe gaat het nu?

Mijn laatste blog dateert uit oktober 2016. Dat is al even terug! Wat is er allemaal in de tussentijd gebeurd? En is er al eens goed nieuws te vertellen? Dat zal allemaal duidelijk worden in deze blog.

Vorig jaar begon ik enorm enthousiast aan het calorieën tellen. Ik viel hierdoor enorm snel af totdat mijn opa in november overleed na een extreem kort ziekbed. Ik had geen zin om met het tracken van de calorieën bezig te gaan en met de feestdagen voor de deur was dit ook niet haalbaar. Gelukkig leek ik door alle vreetfestijnen niet echt aan te komen! Tot na oud en nieuw. In rap tempo vlogen de kilo's er weer aan. Tot mei heb ik lopen martelen om toch weer te proberen wat af te vallen, maar tevergeefs. Het resultaat was zes en een halve kilo erbij van de twaalf kilo die ik kwijt was. Ik was teleurgesteld in mezelf en zo begon ik begin mei opnieuw dankzij de motivatie en tips van een vriendin door het roer weer helemaal om te gooien. Ik melde me op Facebook aan bij een afval clubje voor de support en zo begon ik weer van voor af aan. En het resultaat mag er zijn. Ik ben weer afgevallen! De teller staat op dit moment op -15.2 kilo. Het gaat nog steeds op en neer, maar we komen er wel. Gelukkig weet ik steeds beter wat ik wel en niet tot me kan nemen. Dat inzicht krijg je vanzelf als je zoveel bezig bent met het calorieën tellen. In combinatie met gevarieerd eten gaat dit prima zo.

En hoe gaat het nu op het gebied van zwanger worden? Tja... daar kan ik lang en kort over zijn. Sinds het hele afvalproces heb ik gelukkig weer een regelmatige cyclus terug gekregen, variërend van 27 tot 31 dagen. Dat is even iets heel anders dan de 70 tot 80 dagen die ik met mijn oude gewicht had. Ik besloot vanaf het moment dat mijn cyclus een tijdje goed regelmatig bleef gaan om ovulatietesten te gaan proberen. En jawel, voor het eerst sinds de miskraam kreeg ik daar mijn eerste positieve ovulatietest. Helaas volgde er ook teleurstelling. Althans, ik vond het teleurstellend. Door de ovulatietesten kwam ik er achter dat ik mijn eisprong erg laat in mijn cyclus heb en dus een luteale fase (periode van eisprong tot mensturatie) heb van 8 dagen. Nou hoeft dit het zwanger worden niet per sé te bemoeilijken, maar voor mijn gevoel kon dit ons wel eens in de weg gaan staan.

Inmiddels zijn we niet meer bij de gynaecoloog hier in ons eigen ziekenhuis. We zijn namelijk doorgestuurd naar het UMCG voor verdere onderzoeken. Inmiddels zijn we hier ook alweer een aantal maanden onderweg. Ik werd daar overigens niet alléén door de molen gehaald. Nu was de beurt ook aan mijn man om het eea te laten controleren. De eerste uitslagen vielen tegen. Voor mij waren ze positief omdat ik toch een soort van gezond werd verklaard. Ik maak een keurige eisprong en op mijn cyclussen en onderzoeken was niets aan te merken. Mijn man daarintegen kreeg een vervelende uitslag, namelijk dat zijn zaadkwaliteit alles behalve optimaal was. Waarschijnlijk was dit de nasleep van een abces die hij had gehad begin dit jaar in combinatie met hoge koorts. Blijkbaar kan dit tot wel drie maand na "impact" dus invloed hebben op de zaadkwaliteit. En dat bleek vandaag wel, duidelijk, want na een tweede onderzoek blijkt gelukkig alles ver boven gemiddelde te zijn bij de wederhelft. Ik moet nogmaals bloedprikken voor de progesteron omdat dit de vorige keer geprikt was toen ik al in de dalende lijn zat, dus voor een duidelijker beeld moet dat nog een keer over gedaan worden. 

Dus wat kan ik zeggen? Het gaat goed. Het afvallen zorgt er voor dat ik me een stuk beter voel al ben ik er nog lang niet. Ik wil nog minstens 18 kilo kwijt, dat is mijn eerste doel en dan is het tijd voor een pauze. Dan is het even goed en wil ik leren om op gewicht te blijven. Ik ben allang blij zo ver weer te zijn gekomen. Wat ook erg motiveert is dat mensen in mijn omgeving het nu ook beginnen te zien. Zo plots out of the blue krijg ik van alle kanten de vraag of ik afgevallen ben, hoeveel ik al kwijt ben en wat ik er voor heb gedaan. Dit vind ik zelf erg fijn om te horen. Ook kan ik echt zeggen dat het afvallen voor een mooie stabiele cyclus heeft gezorgd! Ik heb zelfs het idee dat mijn eisprong de laatste cyclus is verplaatst naar een mooie 16de dag, gevolgd door een luteale fase van 14 dagen. Zeker weten doe ik het niet omdat ik al een tijdje geen ovulatietesten meer had gebruikt omdat ik mijn lichaam onderhand wel erg goed ben gaan leren kennen op dat gebied. Aankomende cyclus ga ik het nog één keer in de gaten houden door middel van testen en hoop ik uiteraard dat ik het goed heb. 

Vandaag zei ik het nog bij de gynaecoloog: "Toen onze eerste gynaecoloog zei dat ik waarschijnlijk mijn cyclus wel weer terug zou krijgen als ik tien procent van mijn lichaamsgewicht zou verliezen, wilde ik hem niet geloven. Ik vond het de grootste onzin! En toch had hij gelijk. Ik ben er enorm positief over! Ik geloof best dat afvallen bij overgewicht een positief effect zou kunnen hebben op het zwanger worden." "Nou, dan moet je deze ervaring toch maar mooi gaan delen met de wereld," kreeg ik als antwoord terug. En dat zal ik zeker doen. Ik moet er wel bij zeggen dat het bij mij er gelukkig wel voor heeft gezorgd dat alles weer netjes verloopt. Ik weet niet hoe dit bij een ander is. Zwanger zijn we helaas nog niet, maar vandaag werd me wel even duidelijk vertelt dat we toch nog 42% kans hebben om zwanger te raken dit jaar. En dat was niet zo'n hoge verwachting geweest met mijn oude gewicht.