3 maanden geleden
Een ontwikkelingsachterstand? En nu?
Wat als je kind een ontwikkelingsachterstand heeft ?
Omdat we hem hadden aangemeld voor het traject kwam er iemand van het gebiedsteam langs om ons verhaal op te schrijven, eerst vond ik het allemaal maar lastig, confronterend en moeilijk. Naar mate de onderzoeken verder gingen en we steeds betere hulp kregen werd het voor mij makkelijker om te accepteren.
Eerst kreeg Liam een psychologisch onderzoek gebaseerd op de leeftijd van een drie jarige. Uit dit onderzoek kwam een veel te lage score naar voren, hieruit bleek dat hij nu pas begon met peuteren terwijl hij al bijna drie werd, ik schrok me kapot. volgens mijn IQ scores zou die een beperking hebben, in tranen stapte ik de auto in. Geschrokken en met mijn neus op keihard op de feiten gedrukt moesten we weer verder.
Inmiddels hadden we gekeken voor een andere optie in plaats van zijn huidige peuterspeelzaal. Dit was het BEC, dit was een jeugdhulp behandel en expertise centrum. Hier vond een gesprek en een rondleiding plaats en daarna volgde al snel dat Liam hier prima terecht kon.
Wat was dat een goede keuze voor hem
Liam heeft nog een sinterklaas feest gevierd op zijn oude peuterspeelzaal en daarna gingen we met goede moed naar zijn nieuwe 'school', bij binnenkomst zei hij al snel dag mama, of terwijl het is goed zo. Ik had er meer moeite mee maar goed mijn grote jongen was inmiddels wel gewend aan veranderingen. Hier op school gingen steeds meer balletjes rollen, waaronder ook logopedie, fysiotherapie en werden er ook opnieuw onderzoeken afgenomen.
Ook had ik intussen tijd met de kinderarts in het ziekenhuis contact gehad, hier hebben we ook meerdere onderzoeken in gang gezet waaronder een onderzoek bij de geneticus. Hier is op zijn syndroom na verder niks bijzonders uit gekomen, weer geen stap verder.
Gelukkig had Liam het enorm naar zijn zin en bloeide enorm op. Hij begon opnieuw met woordjes, 3 woord zinnetjes en ontpopte steeds meer tot een peuter die bijna ging kleuteren. Hij was alleen niet zindelijk maar goed. Daar gingen we langzaam mee beginnen.
Allemaal onderzoeken verder, en nu ?
Uiteindelijk kwam er nergens een duidelijk antwoord uit alleen dat ik wel elke keer met mijn neus keihard op de feiten werd gedrukt dat hij een flinke ontwikkelingsachterstand had. Wel had Liam tekenen van autisme, achteraf gezien al vanaf jongs af aan, hier kreeg ik meteen een beetje moeite mee, een sticker plakken op mijn kind van 3? wat voor gevolgen heeft dit voor de toekomst ? zijn schoolcarrière ?
Eerst wilde ik het nog niet zien, ik vond het moeilijk. Dit idee heb ik een tijdje lang uitgesteld maar aangezien er weinig uit de andere onderzoeken kwam, we zochten een oorzaak van zijn ontwikkelingsachterstand kon ik niet langer mijn hoofd in het zand steken.
Word vervolgd
