Kinderarts: “Zijn groei wordt verstoord”

Rondom de periode dat Díaz 4 jaar werd en hij voor het eerst naar school ging klaagde hij heel veel over buikpijn.

Wij hadden toen sowieso nog een controle afspraak staan bij de kinderarts. (Wij hebben deze afspraken wat vaker omdat Díaz 10 weken te vroeg geboren is)

Bij deze afspraak werd zijn astma besproken, hij werd gewogen en gemeten en we bespraken of er bijzonderheden waren.

Ik vertelde de arts dat het elke dag tijdens avondeten een hel is bij ons aan tafel. Soms denk ik achja, bij wie niet?🤣

Niet willen eten, “lust ik niet”, of echt gewoon met een super lang gezicht eten, klieren aan tafel, tikken met zijn vork op de tafel, precies het moment van eten uitkiezen om eens uitgebreid te gaan poepen en ga zo maar door.

Verder eet Díaz wel ontzettend gevarieerd, dus hij lust gelukkig veel groente, vlees etc en daar ben ik wel heel blij mee. Alleen hij eet gewoon niet veel. En het lijkt hem gewoon nooit te smaken. 

Ook dat hij heel vaak klaagt elke dag over buikpijn en dat zijn ontlasting echt super raar is. Hij poept 4/5keer per dag konijnenkeutels… (excuses voor details, we poepen allemaal toch🤭) 

Dus ik uitte mijn zorgen. Waarna de arts even zijn lengte en gewicht wilden meten.

Erna vulde ze alles in op de computer. Even later hoorde ik haar zeggen: “ja dit is niet zo goed”. Ehm… wat??

Ze vertelde me dat hoe zij naar de groei curven keek van Díaz, dat het leek alsof er een storing zat in zijn groeien. Niet de lengte maar echt het gewicht. 

Ik schrok natuurlijk.

Ik vroeg naar uitleg betreft de verstoring..

Ze vertelde me dat hoe ik alle klachten omschreef het wel lijkt alsof er iets is wat het aankomen in gewicht bij Díaz verstoord. Want hij eet gevarieerd wat heel goed is, maar de ontlasting is raar en anders, en de manier waarop hij eet alsof hij geen zin erin heeft.

Bij zulke gevallen kan het zijn dat Díaz aan een darmziekte zou lijden of een stofwisselingsziekte. Gelukkig werd meteen alles in gang gezet, papieren gekregen om uitgebreid bloedonderzoek te laten doen bij Díaz en 3 potjes voor de ontlasting.

Het is natuurlijk heel goed om deze onderzoeken bij Díaz te doen, maar het bezorgde me ook weer veel kopzorgen.

Ik val dan steeds weer terug op die momenten van toen, toen hij als prematuur geboren was. En ik maar altijd bang was dat dit hem altijd zal achtervolgen, alsof een soort stempel op hem gedrukt is. Ik vind dat lastig om uit te leggen, want onderzoeken of er niets ernstigs aan de hand is, ben ik heel blij mee hoor, alleen ben ik altijd bang dat er nog een of andere nare ziekte uitkomt wat Díaz zou hebben ten gevolgen van zijn vroeggeboorte. Dat gaat dan weer gepaard met schuldgevoel.. “Door mij komt dat allemaal” .. Terwijl dat helemaal niet zo is. Ik kon er niets aan doen dat hij te vroeg werd geboren. Was pure pech, infectie in placenta. Kan iedereen overkomen. En ik weet, elk kind kan een ziekte erbij krijgen, ook kindjes die gewoon op tijd zijn geboren. Maar toch, je hoofd maakt overuren op dat moment.

• wordt vervolgd •