Ons meisje gaat niet naar school

Ik kom regelmatig bij een winkel bij ons in de buurt die van al!es en nog wat verkoopt, ik denk als ik zeg dat de winkel met de A begint, heel veel mensen wel weten welke ik bedoel, maar ik ga er ook geen reclame voor maken en nee het is geen supermarkt!

Maar oké, ik ga daar graag snuffelen, maar de laatste tijd toch ook wel met een dubbel gevoel.

Ik zie er veel moeders samen met zoon of dochter en de welbekende lijst van de gewenste school spulletjes rond zoeken naar dat gave schriften of die stoere map, en dan zie ik mijn lieve blije meid kirrend door de winkel rennen.

Ze is nu 5 jaar en gaat dit jaar weer naar het orthopedisch dagcentrum, ongeveer 10 minuten bij ons vandaan.

Kathleen heeft officieel vrijstelling gekregen, en hoeft daardoor niet naar school, zolang ze maar wel naar het odc toe gaat, maar soms vraag ik het me stiekem wel eens af, zou ik ook ooit zo n moeder worden die samen met haar opzoek gaat naar de stoere map en het gezeur hebben, dat het BELACHELIJK is dat ze nou net niet dat mooie kaftpapier a 3 euro per rol krijgt?

Zo als het er nu naar uit ziet wordt ik niet zo n mama, en leert ze vooral door te spelen en gaat veel in haar tempo.

Het leuke is wel dat ze steeds trots haar werkjes laat zien en dat ons huis is veranderd in een museum door al haar knutselwerk en, maar toch vragen mensen wel eens naar haar toekomst.

Ze zou wel nooit een goede baan kunnen hebben dan, en ja, je denkt daar dan ook wel eens aan...

Maar dan kijk ik naar dat vrolijke toetje, en hoor ik net nog de woorden van de persoon waar je mee stond te praten...weer zo n uitkeringstrekker dan later?!

Ik schud mijn hoofd en zeg dan dat ze in het ergste geval maar dan bij moeders moet blijven wonen.

Heb mijn woorden nog niet koud of zie vanuit mijn ooghoek dat ze samen met 1van de vaste krachten samen de vakken aan het vullen is, en dat het met een hoop gekir en getetter gaat, Kathleen en het personeelslid genieten beide op hun manier van dat moment.

Nee, ik heb niet zoals andere moeders een lijstje met schriften of stiften of boeken, nee ik heb een lijstje met de extra kleding die ze nodig heeft op het odc, want ja ze is 5 jaar, maar net zindelijk met plassen, poepen gaat nog vaak mis, dus heeft ze extra rokken nodig, want broeken wil madam niet, en ook extra shirts, want ze leert net drinken uit een gewone beker en dan vliegt het sap wel eens rond, ja dat is mijn lijstje, soms heb ik weken niks nodig, soms moet ik iedere dag weer nieuw halen.

Haar toekomst bestaat nu vooral uit ontdekken, spelen en hier en daar iets leren, en alles in haar tempo, soms snel, soms duurt het maanden voor ze weer met iets nieuws komt.

Maar ook al wordt ze dan misschien geen dokter of advocaat, wie weet wordt ze wel de volgende vakkenvulster die zonder morren onze sokken die we stiekem bij de snoepjes hebben gelegt opruimt omdat we geen zin hadden om terug te lopen, ik en haar vader zouden altijd super trots zijn op haar, want iedere dag is voor haar weer een nieuwe uitdaging die ze steeds weer vrolijk aan gaat.

Waar wij zouden opgeven, lacht zij, kirt en gaat gewoon verder.

Nee, geen lijstje met boeken, maar een lijstje met kleding, en weet je wat?

Het is goed zo!!!!