Het broodje pindakaas ging er al niet van harte in

Na ons bezoek aan de kinderarts gingen we direct over op de andere voeding. Alle adviezen die ze ons had gegeven, volgden we nauwkeurig op. Na vijf dagen hadden we weer contact met de kinderarts en konden we haar melden dat onze zoon (Mick) beter begon te slapen, minder huilde en een stuk comfortabeler leek. We bleven contact houden met de kinderarts en kregen een machtiging voor de speciale voeding. Naar mate de tijd verstreek ging het steeds beter met hem. Van bijna niet slapen, werd het een baby die zelfs de nachten door begon te slapen. We noemden hem zelfs voor de grap ons kleine slaapkopje.

We begonnen met het geven van hapjes en volgden hierbij de adviezen van de kinderarts. Op 31 december (ik weet het nog zo goed) gaven we hem voor het eerst stukjes brood met pindakaas. Het ging er niet van harte in. Op een gegeven moment begint Mick over te geven. We zeiden tegen elkaar, hij heeft misschien wel iets onder de leden, logisch dat die stukjes boterham er zo moeizaam in gaan. We besluiten een andere keer nog maar een keer te proberen met de boterham. Mick bleef maar overgeven en kokhalzen. Het was zo zielig om te zien. We besluiten om het rustig aan te doen en nog niet op visite te gaan. We zouden op bezoek bij opa en oma om oliebollen te gaan eten, maar willen eerst even afwachten hoe het met Mick gaat.

We zien langzaam dat hij vlekken krijgt in zijn gezicht en in een mum van tijd zwellen zijn ogen op. Dit is niet goed zeg ik direct tegen mijn man. Het lijkt wel alsof hij een allergische reactie heeft. We bellen direct met de huisartsenpost, het is oudejaarsdag en kunnen niet naar onze eigen arts. Mick is gelukkig niet benauwd en is nog alert. We spreken af dat we het goed in de gaten blijven houden en als we het niet vertrouwen moeten we direct 112 bellen. Verder moeten we zodra het kan naar onze eigen huisarts om dit te laten onderzoeken. Na een tijdje merken we dat het langzaam weer wat beter met hem lijkt te gaan. Wel moet zijn kleine lichaam er echt van bijkomen en slaapt hij veel. De volgende dag is gelukkig alles weer goed en hebben we ons blije mannetje weer terug. Hij heeft ons even echt laten schrikken.