Gender reveal party

Ik weet het nog als de dag van gisteren. Mijn zusje en ik waren tegelijk zwanger. Ik was 3 maandjes verder. en had mijn gender reveal al gehad. Wij deden het niet zo groot het was immers onze 3e.  Wij stonden met alle familie en vrienden in de tuin bij mijn ouders. 2 poppers plofte vol met roze confettie. 2 keer, 2 meisjes. De tranen stroomde over mijn wangen. Ik kon het niet inhouden na alle emoties van de afgelopen weken. In plaats van een felicitatie kwam iedereen naar mij toe. Ach meisje je krijgt een gezond kindje wees dankbaar, en wees een beetje blij voor je zusje. Er werd me zelfs gezegd anders ruil je gewoon met je zusje. Zij jouw zoontje en jij een meisje. Dan heeft zij van beide 1 en jij je meisje. Ik snap dat ik dit niet te seieus moet opvatten maar het deed me een hoop verdriet. Ik ben naar huis gegaan. Een uur lang gehuild, niet uit afgunst maar uit jaloezie. Waarom zij wel en ik niet?

Nu 3 jaar verder geniet ik elke dag van mijn lieve jongens en ben ik meer dan trots op ze! Natuurlijk doet het nog wel wat, alleen geniet ik elke dag van de onvoorwaardelijke liefde wat deze 3 jongens mij geven.