Het Syndroom van Asherman

In mijn vorige twee berichten hebben jullie kunnen lezen dat ik zwanger werd en een hematoom in de baarmoeder kreeg in de eerste weken van de zwangerschap. Helaas mondde deze zwangerschap uit in een missed abortion. Met pillen werd de miskraam opgewekt maar dit werkte helaas onvoldoende. Door een miskraamrestje kreeg ik een bacteriële infectie, sepsis, en belande ik vijf dagen in het ziekenhuis.

Binnen 6 tot 8 weken word je ongesteld en dan mag je opnieuw proberen om zwanger te worden. Dit was de boodschap die het ziekenhuis me meegaf. Ergens in mijn achterhoofd bleef knagen dat ik een kans op verklevingen in de baarmoeder kon krijgen. De kans was klein en het komt niet vaak voor maar iets zei me hier extra alert op te zijn. Ik las daarom een aantal artikelen over deze verklevingen, het Syndroom van Asherman. Door een operatie of behandeling in je baarmoeder kan je baarmoederslijm beschadigd raken waardoor de wanden van de baarmoeder aan elkaar gaan kleven. Je kunt het bijvoorbeeld krijgen door een curettage, een bacteriële infectie in de baarmoeder of een keizersnede. Het komt het meest voor bij vrouwen die voor het eerst zwanger waren. Ik had zowel een bacteriële infectie gehad als een curettage. Zelfs drie curettages aangezien die machine niet aan bleek te staan. Dit maakte dat ik er steeds meer rekening mee ging houden dat ik wel eens Asherman zou kunnen krijgen.

6 weken na de curettage was ik nog niet ongesteld. Ik merkte echter opeens wel dat ik ovuleerde. Ik voel de eisprong en merkt het altijd aan de afscheiding. Over 2 weken moet ik dus ongesteld worden dacht ik. Toen ik 2,5 week later nog niet ongesteld was belde ik het ziekenhuis. Ik woon in Haarlem en ben ook daar onder behandeling geweest voor de miskraam en de sepsis. Ook wist ik dat de, toen nog, enige expert op het gebied van Asherman in het Spaarne Gasthuis ziekenhuis in Haarlem /Hoofddorp werkte. Ik belde het ziekenhuis. Gelukkig namen ze me serieus en kon ik 2 dagen daarna langskomen voor een echo en een week later kon ik terecht op het Asherman spreekuur. Ik was hierover positief verrast want patiënten die van andere ziekenhuis doorverwezen worden moeten vaak maanden wachten.

De echo werd gemaakt en deze zag er niet goed uit. Er was veel zooi in te zien en bloedstromen door de baarmoeder. Toen ik een paar dagen later dan ook bij dokter H. kwam, de Asherman specialist, zei ze dat ze vrijwel zeker was dat ik verklevingen had in mijn baarmoeder. Of het echt Asherman was en hoe ver gevorderd het zou zijn kon ze pas beoordelen tijdens een operatie op de OK. Soms bekijken ze de situatie ook met een hysteroscopie, maar dit zou in mijn geval geen zin hebben zei ze aangezien de baarmoeder al te ver aangetast was. Er liepen bloedvaten doorheen en dit bloed zou haar zicht met een hysteroscopie belemmeren. Mijn baarmoeder moest eerst tot rust komen en dan zou ze over een maand de operatie uitvoeren.

Een hysteroscopie is een soort van kijkoperatie waarbij ze met een smal buisje met camera via de baarmoedermond in je baarmoeder kijken. Men kan ook mini schaartjes en scalpels via dat buisje bedienen in je baarmoeder.

Dr. H legde uit dat Asherman te vergelijken valt met 2 vellen papier die je aan elkaar lijmt en dan weer uit elkaar trekt. Je krijgt dan van die lijmdraden. Zo moet het er ook ongeveer in de baarmoeder uitzien. Je baarmoederslijm blijft dan ook vrij dun. Je krijgt daardoor, of daardat de uitgang dicht zit vrijwel geen menstruatie meer. Sommige voelen wel nog de menstruatie krampen maar er komt geen bloed. Sommige krijgen wel nog een heel klein beetje bloed of bruine bloedresten. En weer anderen, zoals ik worden gewoon helemaal niet meer ongesteld. In ieder geval maakt het dat je vrijwel onvruchtbaar bent want een eitje kan zich niet (goed) innestelen. Ik heb waarschijnlijk Asherman opgelopen door een combinatie van factoren. Zo was ik gelijk na het verwijderen van de spiraal zwanger geworden. Dit maakte dat mijn baarmoederslijm nog niet voldoende had kunnen aangroeien en dun en kwetsbaar was. Dit in combinatie met de bacteriële infectie en de curettage waren een perfect uitgangspunt geweest voor het syndroom van Asherman. Pech dus.

Ik had het eigenlijk wel al aangevoeld maar de kans op Asherman was zo klein. Ik was ook direct boos op de arts die mij eerder naar huis had gestuurd terwijl ik een bacteriële infectie bleek te hebben en die later de curettage had uitgevoerd. Had zij het te grof gedaan, kwam het doordat ze het drie keren had moeten doen of was het gewoon pech? Hoe dan ook was de situatie zoals die was. Lag ik eind nov. 2018 voor het eerst op een OK met een ruggenprik voor de curettage zou ik 3,5 maanden later, begin maart 2019, voor de tweede keer daar liggen maar dan voor een Asherman operatie.

De operatie verliep goed. Eerst konden ze alleen de helft van mijn baarmoeder zien. Had ik maar een halve baarmoeder of was de rest verkleefd? Gelukkig zagen ze opeens door een klein gaatje het contrastvloeistof stromen en wisten ze dat de rechterzijde verkleefd was. Deze werd opengemaakt. Er was nog een stukje van de baarmoeder, de bovenkant, dubieus. Was het een verkleving of had ik een hartvormige baarmoeder? Ze durfde het risico niet te nemen om dit weg te knippen. Zou ik namelijk een hartvormige baarmoeder hebben dan zou ze een gat in mijn baarmoeder maken en waren we nog verder van huis. De operatie werd afgerond en over 2 maanden zou er een MRI-scan gemaakt worden om te zien wat de daadwerkelijke vorm van mijn baarmoeder was. Als het stukje toch een verkleving betrof zou dat middels een hysteroscopie verwijderd worden. Ook plaatsten ze een spiraaltje zonder hormonen of koper in de baarmoeder. Deze moest ervoor zorgen dat de baarmoeder zou genezen zonder weer aan elkaar te groeien. En ik kreeg hormoontabletten om het herstel van het baarmoederslijm te bevorderen.

Na 2 maanden, mei 2019, werd het spiraaltje verwijderd en mocht ik stoppen met de hormoontabletten. Ik had weinig complicaties. Wel werd ik enorm moe van de hormoontabletten. Hierdoor ben ik twee weken 50% minder gaan werken. Na deze twee maanden vond de MRI-scan plaats. Vervolgens had ik de nacontrole bij dr. H. Ze zou met een hysteroscopie gaan kijken of de verklevingen weg waren gebleven. Gelukkig was dit het geval. Uit de MRI-scan bleek dat ik een normale vorm baarmoeder had. Dr. H. knipte dus tijdens de hysteroscopie de laatste stukjes verklevingen weg. Dit gebeurt zonder verdoving alleen met wat naproxen pijnstilling tabletten. Man wat deed dit pijn. Je kunt op een beeldscherm meekijken maar dat kon ik niet van de pijn. Gelukkig mocht mijn vriend bij de behandeling zijn en kon ik zijn hand fijnknijpen. De behandeling was geslaagd en ik zag groen en geel van de pijn en misselijkheid. Wilde ik ooit nog bevallen na dit meegemaakt te hebben, brrrrr.

Het Syndroom van Asherman komt in veel gevallen binnen 2 weken tot 6 maanden terug. De enige remedie is om zo snel mogelijk zwanger te worden. De hormonen en de zwangerschap zelf houden namelijk de baarmoeder open. Lukt het niet snel genoeg om weer zwanger te worden dan heb je 30-50% kans dat de baarmoeder weer verkleefd en je opnieuw onder het mes moet. Wil je niet zwanger worden dan kan er een koperspiraal geplaatst worden. Mocht je echter weer zwanger worden dan heb je sowieso een risico zwangerschap. Je hebt meer kans op miskramen, vroeggeboorte, ingroeiende placenta enz. Ook na de bevalling heb je kans op complicaties. Onbevangen zwanger worden zat er dus sowieso niet meer in.

Ik heb nooit geheimzinnig gedaan over wat ik meemaakte. Ik merk dat er nog een taboe hangt over het onderwerp miskramen. Ook vertellen dat je zwanger wilt worden en het niet gelijk lukt is iets waar veel vrouwen (en mannen) niet over praten. Terwijl je juist op die momenten de steun en het begrip van vrienden, familie en collega’s zo hard nodig hebt. Ik heb veel bloemen gekregen toen ik in het ziekenhuis lag voor mijn Asherman operatie en dat heeft me goed gedaan. Daarom ook een foto daarvan boven dit bericht. Dat het andere die dit of andere zaken meemaken mag helpen en mag steunen in die moeilijke periode’s. 

Een miskraam door een hematoom, een bacteriële infectie en nu ook nog Asherman. Zou de pech nu keren naar geluk? Lees het in mijn volgende blogpost.

Wil je meer weten over Asherman kijk dan hier https://spaarnegasthuis.nl/app/uploads/2018/02/dag-932-de-ziekte-van-asherman.pdf

Mocht je nog vragen hebben over het Syndroom van Asherman of heb je het zelf en wil je er graag over praten? Schrijf me dan want inmiddels weet ik er helaas te veel over ;-)