ICSI poging 4

Poging 4.... pff wat ging dat snel!... in een half jaar tijd 2 pogingen "er doorheen gejaagd".

Maar goed, nieuwe ronden nieuwe kansen.

Deze keer dus uit eigen zakcentje aangezien ik bij de verzekering die ik had geen 4e poging vergoed kreeg. wachten op het nieuwe jaar om dan over te stappen naar een nieuwe verzekering duurde me te lang. want laten we eerlijk zijn in dit traject is elke maand een maand te lang.

19 augustus 2021 begonnen we met ICSI 4.

Deze keer met andere medicatie op eigen verzoek. gelukkig zijn de artsen bij deze kliniek heel meegaand en kun je altijd je eigen wensen aangeven.

op 26 augustus hadden we de eerste follikelmeting.  we hebben wat af geteld... 22 follikels reageerden op de medicatie en waren al goed gegroeid! Broedkip it is!

op 29 augustus opnieuw wat af geteld tijdens de 2e follikel meting! Deze keer telden we er 26!! dat waren er dus weer een hele hoop! de punctie werd gepland en iom de arts besloten we de "verse" terugplaatsing ook te plannen. mocht ik te veel klachten hebben na de punctie kon deze alsnog geannuleerd worden maar op deze manier mag de kliniek wel ca. 6 embryo's door laten groeien tot dag 5.

(als er geen verse terugplaatsing gedaan wordt mag dit niet van de duitse wetgeving en dan moeten de bevruchte eicellen na 1 dag ingevroren worden. dit ging bij de 2e icsi poging dus finaal mis bij ons, maar dit is terug te lezen in een eerdere blog)

01-09-21 de punctie:

Om half 6 ging de wekker.. natuurlijk lag ik allang wakker. Want die punctie blijft toch spannend (en vooral de uitslag daarna!) Maar goed, om 6 uur in de auto gestapt en op naar Heinsberg wat voor ons maar 50 minuten rijden is gelukkig. Bij elke bocht voelde het of mijn eierstokken zich verplaatsten. En bij elk hobbeltje in de weg deed het nog meer pijn. En jeetje wat zitten er dan veel hobbeltjes in de weg

De punctie was weer niet met volledige narcose maar ik werd weer goed gedrogeerd...uiteindelijk was de punctie goed te doen maar ze moesten wel 3x zoveel verdovende middelen gegeven dan normaal waardoor het bijkomen en me goed voelen erg lang duurde. Iets wat ze een volgende keer (als dat nodig zou zijn) anders doen volgens de anesthesist.

Terwijl ik dus gammel en duizelig bij zat te komen kwam de arts vertellen dat het een lastige punctie was omdat mijn eierstokken hoger liggen dan normaal en dus dicht bij mijn blaas zitten. Maar het belangrijkste was dat er 16(!) Eicellen gevonden zijn. Nou dat is een nieuw record! Toch was ik niet zo blij als dat ik gedacht had... we zijn tenslotte al eens begonnen met 13 eicellen en geëindigd zonder terugplaatsing. Dus die onschuldige blijdschap is me ontnomen

Uiteindelijk mochten we naar huis met het dringende advies om veel rust te pakken en heel veel water te drinken. Want ja... 26 follikels vraagt om overstimulatie klachten...

De dag zelf heb ik veel pijn gehad (helemaal niet gek) dat trok in de loop van de dagen gelukkig goed weg.

1 dag na de punctie kregen we telefoon met het aantal bevruchtingen...

van de 16 eicellen waren er 12 rijp en bleken er 9 goed bevrucht!

een flinke afvalrace maar goed dat zijn we wel "gewend" en wij waren dan ook ontzettend blij met 9 bevruchtingen! het bleef natuurlijk wel spannend hoeveel 5 daagse embryo's we over zouden houden. ivm onze geschiedenis werd er besloten alle 9 embryo's door te laten groeien. meestal vallen er dan nog wel wat af.

in de dagen naar de terugplaatsing heb ik me lam gedronken (aan water uiteraard) zodat de kans op overstimulatie klachten zo min mogelijk zou zijn en de terugplaatsing door zou kunnen gaan. gelukkig trokken de milde klachten die ik had snel weg en waren we op 6 september klaar voor een verse terugplaatsing.

Weer opnieuw een spannend moment omdat we bij de terugplaatsing ook zouden horen hoeveel embryo's er over waren... aangezien ik die dag wat buikkrampen had heb ik 's morgens al naar de kliniek gebeld om dit door te geven. daar gaven ze aan dat het waarschijnlijk nog van de punctie zou zijn maar dat de arts nog even zou kijken voordat ze de terugplaatsing zouden doen. natuurlijk kon ik het niet laten om te ontfutselen hoeveel embryo's we hadden... de telefonist keek dit na in de computer en zei dat we er 7 hadden! Wauw!!! ik had me ingesteld op 3 of 4 dus ik was hier ontzettend blij mee!

Eenmaal in de kliniek wist de arts me gerust te stellen over de buikkrampen en vertelde hij over de embryo's want hij had 2 toppers van embryo's klaar liggen om terug te plaatsen. of we het hier mee eens waren? Nou en of! kom maar op!  Toen ik vroeg hoeveel embryo's er nog in de vriezer lagen had ik verwacht dat de arts zou zeggen dat er nog 5 in de vriezer lagen. maar niets bleek minder waar.... er lagen er 7 in de vriezer! allemaal van goede kwaliteit!! ook de arts was er van onder de indruk. hij moest zich daardoor wel verantwoorden bij de zogenaamde "IVF-commissie" in Duitsland omdat dit niet binnen de regels valt. maar dat was geen probleem.

op een roze wolkje reden we die dag naar huis. PUPO (pregnant until proven otherwise) van 2 pracht embryo's en 7 toppers veilig in de vriezer! we voelden ons helemaal rijk! (al dacht onze spaarrekening daar wel iets anders over maar goed dat was het nu al waard)

We mochten weer plaatsnemen op het wachtbankje en 10 lange dagen wachten voor we mochten testen!

Meer hier over in de volgende blog!