Met de baby gaat het goed, maar ik ben een wrak

Tijdens de controles blijkt dat de baby het heel goed doet, maar zelf ben ik een wrak. Me slokdorm is zowat helemaal geirriteerd en het spugen blijft. Tijdens de controle blijkt dat mijn bloeddruk stijgende is en ik dus iedere dag op controle moet. Een uitdaging en een worsteling.

 Ik houd mezelf sterk en wil niet instorten, ik vecht door. Wanneer ik bijna 40 weken ben en mijn partner toevallig mee was na de controle is de bloeddruk te hoog en moet ik door naar het ziekenhuis.

Gelukkig zijn we tijdens een zwangere zaterdag,  een informatiedag georganiseerd door het ziekenhuis, al eens in het ziekenhuis wezen kijken en hebben we verloskamers al eens gezien.

Eenmaal in het ziekenhuis wordt ik aan de monitor gelegd en doe ook mijn verhaal. De bloeddruk zakt en ik mag weer naar huis en we gaan het weekend in.

Op maandag (40+1) heb ik weer controle, zonder partner, maar ze sturen me toch weer naar het ziekenhuis. Opnieuw aan de monitor en dan wordt verteld dat het genoeg is geweest en ik ingeleid zou worden. Het overviel me, ik wilde thuis bevallen en dacht dat ze me nu wel weer naar huis zouden sturen. Ik had even wat moeite om het te accepteren. Uiteindelijk was ik er klaar voor, maar dan komen ze vertellen dat ik toch maar weer naar huis moest en mezelf de volgende dag moest melden.