Onverwacht nieuws

We reden vanmorgen naar het AMC met de wetenschap dat vriendlief onvruchtbaar is.

In ons hoofd bleven we repeteren waarom we voor donorzaad willen gaan. 

Nou, zei onze gynacoloog opgewekt, zal ik dan maar bij de uitslag van het zaadonderzoek beginnen?

We hebben 4 zaadcellen gevonden.  

We kijken elkaar aan. Er zwemt iets? Wij gingen er van uit dat het nogmals bevestigd wordt dat vriendlief onvruchtbaar is! 

Het is bepaald geen topscore, en na nog eens een biologieles verteld ze dat we hiermee waarschijnlijk voor ICSI in aanmerking komen. Voor mij maakt dat niet uit,alleen wat ze in het laboratorium ernaast doen verschilt.

Vriendlief moet nog een keer zaad inleveren, dan gaan ze het nog beter onderzoeken. Daarna wordt het op zijn vroegst maart.

Dan ga ik het hele traject in van extra eitjes laten rijpen en aanprikken. Vriendlief levert zaad in, en omdat het zo weinig zwemmers zijn zal dat ICSI worden en geen IVF waarbij ze zaadcellen zelf laten zwemmen. Maar, hoe meer ingrepen, hoe minder kans dat het lukt.

We laten het nieuws even zakken. Dit hadden we gewoon echt niet durven dromen. Ze neemt nog de gezondheidslijsten van ons door en tot slot toch nog een lichamelijk onderzoek.

Dapper ondergaat vriendlief het onderzoek, hoewel dat eerst een no go was. Dan wacht ons een volgende verassing. Er zitten twèè ballen! Sinds 96 weet vriendlief niet beter dan dat er maar een zit. Helaas is er geen reden waarom er zo weinig zaad is. Soms is dat gewoon zo.

Vol goede moed met de ICSI folder rijden we huiswaarts en bespreken we nog eens wat we allemaal gehoord hebben.

Maart. We hebben nu iets waar we ons op kunnen richten. Dat wordt geen alcohol voor vriendlief met oud&nieuw, maar dat vind hij niet erg. Hij vind een frisje met zo lekker. Alles voor maar weer zwemmers in maart.

Ik bessef hoe heftig het nog gaat worden voor mezelf. Mijn medicatie moet ik verhogen, want mijn epilepsie is heel hormoongevoelig. 

Maar het belangrijkste is dat we nog steeds samen een kindje kunnen krijgen en dat hadden we echt niet meer verwacht. En de kans blijft, hoe miniem ook, dat als er net op het juiste moment een goede zaadcel heel ver weet te zwemmen dat ik nog steeds zwanger zou kunnen raken voor die tijd. 

We kunnen weer dromen, samen. Thuis geven we elkaar een dikke knuffel. We kunnen weer door!