Als het moederschap tegenvalt

Soms zie je het allemaal even niet meer zitten. Het huilen, de gebroken nachten, de poepluiers, de voedingen… Het moederschap gaat niet altijd over rozen en wie heeft toch ooit die verdraaide roze wolk bedacht? Toch zijn er wel een aantal dingen die je je moet bedenken als het allemaal even tegenzit. Want dat het ‘even tegenzit’ is niet erg, dat heeft iedereen. Wanneer moet je je wel zorgen maken en eventueel hulp zoeken? 

Kraamtranen bij de verse moeder

Bijna iedereen die een kind heeft gekregen, heeft last van kraamtranen. Je hormonen zijn van slag na de bevalling. Negen maanden lang heb je rondgelopen met een overload aan hormonen. Waarschijnlijk was je tijdens je zwangerschap ook al een stuk emotioneler dan normaal. Na de bevalling pleng je helemaal een boel tranen.

In de week direct na de bevalling raak je nog eens een heleboel hormonen kwijt en de rest in de periode van ontzwangeren daarna. Maar die eerste ontlading van hormonen, die komt hard aan in je lijf. En dat uit zich in de welbekende kraamtranen. Meestal zo’n 4 – 5 dagen na de bevalling. Maar het kan ook wel 2 weken duren voor dat de emotionele ontlading komt.

Soms is er een trigger voor de tranen. Bijvoorbeeld de kraamverzorgster die nu echt voor de laatste keer de deur achter zich dichttrekt. De geboortekaartjes die je besteld hebt en nu bezorgd worden. Dat ene lieve en bijzondere kraamcadeautje. Of gewoon zomaar, zit je ineens te janken tot en met.

Bovendien is het allemaal nieuw. Het is normaal dat je moet wennen aan het huilen van je baby, de gebroken nachten, de poepluiers, de voedingen…

Babublues na de geboorte van je kind

Geeft niets, het zijn kraamtranen of de babyblues. Die gaan vanzelf weer over. Het zijn ‘maar’ hormonen, wat niet wil zeggen dat je je gevoel op dat moment niet serieus moet nemen. Tel daarbij op: de gebroken nachten, je ervaring van net bevallen te zijn (of dat nu makkelijk of moeilijk was), de hele nieuwe ervaring van moeder zijn en je bent extra kwetsbaar. Stemmingswisselingen, huilbuien, prikkelbaar en overgevoeligheid kunnen het resultaat zijn. De beruchte kraamtranen.

Echte kraamtranen gaan vanzelf weer over. Het kan een paar weken duren, maar uiteindelijk zul je je langzaam weer beter gaan voelen. Probeer echt gebruik te maken van je zwangerschapsverlof. Door zelf een slaapje te doen als je baby ook slaapt. En roep hulptroepen in als je echt even bij moet tanken.

Depressie na de geboorte van je baby

Wanneer moet je je wel zorgen gaan maken? Soms gaan kraamtranen niet vanzelf over. Bij sommige vrouwen wordt het verdrietige gevoel alleen maar erger. Tot het punt dat ze niet meer kunnen genieten van het moeder zijn en van hun baby. Dan kan het zijn dat je te maken hebt met een post partum depressie, ook wel bekend als post natale depressie.

Wellicht interessant om te weten waarom de term post natale depressie niet correct is: post nataal betekent ‘na de geboorte’ en spreekt dus vanuit de baby (die is immers geboren). Post partum betekent ‘na de bevalling’ en spreekt dus vanuit de moeder (die immers net is bevallen).

Enkele symptomen - maar lang niet alle - van een mogelijke post partum depressie zijn slapeloosheid, het gevoel het niet meer aan te kunnen, de verantwoordelijkheid voor de baby niet aan kunnen of aandurven, agressieve gevoelens, lusteloosheid, angst, concentratiestoornissen, somberheid, vermijden van sociale contacten enz. Let op, dit zijn slechts een paar mogelijke symptomen van een lange lijst.

Je omgeving merkt je somberheid op

Heb je het idee dat je kraamtranen of normale babyblues niet verbeteren, maar blijven of misschien zelfs erger worden, zoek dan eens wat informatie op internet over een post partum depressie. Herken je jezelf hierin, zoek dan hulp bij je huisarts.

Misschien krijg je ook van je partner, familie of vrienden te horen dat je niet helemaal jezelf meer bent. Heel veel vrouwen ontkennen dit in eerste instantie. Maar misschien is het raadzaam om professionele hulp in te schakelen.

Een post partum depressie gaat, net zoals elke andere depressie, vaak niet vanzelf over. Het kan zijn dat je erg gebaat bent bij een paar gesprekken met een hulpverlener. Misschien dat je een steuntje in de rug nodig hebt met medicatie, die je daarna natuurlijk weer af kunt bouwen. Hoe dan ook is het belangrijk voor jezelf en je gezin om de juiste hulp te zoeken!

Somber door PMS

Daarnaast heb je ook nog PMS, ofwel het Premenstruele syndroom. Je hoeft niet perse moeder te zijn om hier last van te hebben. Maar vrouwen die niet lang geleden bevallen zijn, hebben een grotere kans om premenstruele klachten te ontwikkelen. Ook hier is een verstoorde hormoonhuishouding weer de boosdoener.

De symptomen van PMS lijken op die van de post partum depressie. Met dat verschil dat een post partum depressie constant aanwezig is. De klachten van PMS komen telkens terug in een bepaald punt van je menstruatiecyclus. Namelijk in de premenstruele periode (vlak voordat je ongesteld wordt) en de eerste paar dagen van je ongesteldheid.

Een aantal symptomen - maar lang niet alle - zijn bijvoorbeeld vermoeidheid, misselijkheid, hevige buikkrampen, hevige hoofdpijn of migraine, concentratiestoornissen, mijden van sociale contacten, opvliegers, huidirritatie, depressieve gevoelens, angst, prikkelbaar zijn, onzeker zijn, agressieve gevoelens, spanning, slaapstoornissen, stemmingswisselingen, lusteloosheid enz. Als je dit herkent, kun je ook contact opnemen met je huisarts om te bespreken of er een eventuele behandeling mogelijk is.

In ieder geval is het belangrijk om PMS te herkennen en binnen je gezin ook bespreekbaar te maken, zodat je partner weet waarom je die bepaalde periode extra gevoelig bent. Onderling begrip kan een hoop ruzie en ellende in je relatie voorkomen.

Zoek hulp als jonge moeder

Bottomline: als je het gevoel hebt dat je het niet meer aankunt en het niet meer ziet zitten, zoek dan hulp. En maak je klachten bespreekbaar. Soms is alleen al praten met iemand anders een hele opluchting.

Het moederschap is niet makkelijk en gaat niet over rozen. Daar mag je best een beetje hulp bij vragen. En die roze wolk? Soms heb je ‘roze wolk momentjes’ , zoals dat eerste lachje, die graaiende handjes en lieve zoete kleine voetjes. Die kleine roze wolk momentjes moet je koesteren. Voor de momenten dat er een donderwolk aan komt. Wees ook niet te bang voor donderwolken. Every cloud has a silver lining!