Slaperige ouders door slaapproblemen bij kinderen

Hoeveel je ook van je kinderen houdt, het is ook erg lekker als ze 's avonds op bed liggen en slapen. Dan heb je tijd voor jezelf of voor je partner. Maar wat nou als er slaapproblemen zijn? Niet willen/kunnen inslapen of juist steeds wakker worden. Dat kan een flinke druk op je relatie geven (en op je eigen slaap behoefte!). Hoe ga je ermee om? Ben je streng, of juist extra lief? Wanneer moet je je kind even laten huilen, en wanneer moet je juist toch even die aandacht geven? Het is erg moeilijk om voor elk kind de juiste oplossing te geven. Gelukkig ken jij jouw kind het beste en weet je instinctief vaak wel wat goed is. Maar die twijfel blijft bij de meeste ouders knagen.

Van baby-slaap naar peuter-slaap

Baby's tot een maand of 3 hebben vooral behoefte aan genegenheid. Verwennen door ze op te pakken als ze huilen is er nog niet bij, ook niet als het tijd is om te gaan slapen.

Langzaamaan is het wel de bedoeling dat je kleintje rond een vast tijdstip slaap krijgt en dus ook gaat slapen. Hou vast aan een ritueel; in bad, borst / fles en dan naar bed. Een klein nachtlampje wil helpen als je kindje onrustig is in het donker. Sommige baby's zijn zo onrustig dat inbakeren kan helpen.

Als je kindje ouder wordt zal het slapen steeds beter gaan. Als dit niet het geval is, kun je het beste de 5-2 minuten regel aanhouden; Je kindje na het wegleggen 5 minuten laten huilen, dan 2 minuten naar hem / haar toe om te troosten. Probeer het niet te gezellig te maken als je bij je kindje bent. Dit kun je blijven herhalen. Zo leert je kindje dat je altijd weer terugkomt, maar dat de tijd van gezelligheid voor vandaag voorbij is.

Let altijd op het soort huil; je hoort het verschil tussen een "ik-wil-aandacht-huiltje" en een echte huil (van bijvoorbeeld pijn).

Naarmate je kindje ouder wordt, heeft het minder slaap nodig. Van 2 naar 1 slaapje en van 1 naar 0 slaapjes, maar ook 's avonds verschuift de bedtijd langzaam. Probeer hier alert op te zijn als je merkt dat je kindje om bijvoorbeeld half 7 nog wel erg wakker is.

Grens-verkennende kleuters

Kleuters zijn meestal meesters in tijdrekken en grenzen verkennen. Zeker nu is het belangrijk om je grenzen vast te zetten en rond bedtijd een bekend ritueel in te voeren.

• Probeer het laatste uur voor bedtijd niet te drukke spelletjes met je kinderen te doen. Ook tv kijken kan kinderen te veel impulsen geven waardoor ze onrustig worden. Samen een boekje lezen of even kleuren is een goed alternatief waarvan je kindje rustiger wordt.
• Badderen of douchen maakt ook lekker warm en soezerig en dat is ook erg leuk om samen te doen! Vooral op dagen dat je je kindje weinig gezien hebt door bijvoorbeeld werk is dit fijne kwali-tijd.
• Tanden gepoetst, toilet bezocht en knuffels uitgezocht? Dan is het tijd voor nog 1 klein verhaaltje of een gesprekje waarin je samen nog even de dag doorneemt. Leg daarna duidelijk uit wat je van je kindje verwacht: slapen dus!
• Nadat je je kindje gedag hebt gezegd, ga dan niet meer in op verzoeken. Als hij of zij uit bed komt, breng je ze rustig terug. Zeg alleen dat het bedtijd is en ga niet in discussie. De volgende keer leg je je kindje terug in bed zonder iets te zeggen en dit hou je vol. Het zal je even wat moeite kosten, maar de meeste kinderen hebben het vrij snel door.

's nachts wakker worden

Kinderen worden per nacht een paar keer wakker. Meestal slapen ze vrijwel direct weer verder, maar soms lukt dat niet. Dit kan door een onaangenaam gevoel komen (honger, dorst, warm, koud, moeten plassen) of door een schrikreactie (nachtmerrie, angst in het donker, een hard geluid van buiten).

Het eerste is meestal vrij makkelijk op te lossen, maar het tweede kan lastig zijn. Zeker als je kindje niet helemaal wakker wordt of niet goed kan vertellen waardoor het wakker geworden is. Ga niet te diep in op de schrikreactie, daarmee benadruk je dat het iets bijzonders is. Troostende woorden werken meestal beter.

Voor alle situaties geldt dat je altijd op je intuïtie moet afgaan en als je het niet vertrouwt: Raadpleeg de huisarts!

Dit bericht is geschreven door mama Daphne de Wit