Ik vraag me vooral af hoe je afgekeurd kunt zijn, maar wel in staat bent een gezin met 4 kinderen te onderhouden. Ik heb zelf 4 kinderen. Het is echt een fulltime baan. Keihard werken. (Daarnaast werk ik ook nog). Als je dat kunt, moet je toch ook kunnen werken?

ik kom uit een gezin van 5 kinderen, vroeger was ik ook jaloers als ik andere kindjes zag wa ze kregen of waar ze na toe gegaan waren.. nu ik zelf maar 1 kindje heb wil ik gewoon da ze gelukkig is.. mijn man en ik gaan gewoon werken, we moeten nu zelf al proesten, crèche kost handenvol geld, wij hebben geen opvang net zoals grootouders of tantes en nonkel.. ik geef haar aandacht, maar neemt nie weg da ik haar ook ijsje geef.. maar alles is zo duur geworden dat wij nu ook moeten oppassen dus nu neem ik het een beetje over van mijn mama, buiten speeltuinen genoeg.. en in de action is het knutsel gerief nie zo duur.. iedereen moet doen wa ze zelf goed achten.. ongeacht hoeveel kinderen, luxe en geld of noem maar op..

Als kind komende van een moeilijke financiële thuissituatie, wilde ik dingen anders doen voor mijn kinderen. Het feit dat ze geld op een spaarrekening hebben voor hun studie en wat extra’s voor huisje of uitzet, geeft mij rust veel rust. Zij hoeven straks niet zoals mezelf 20 jaar studiefinanciering terug te betalen. Maar het “offer” je daarvoor als ouder moet brengen; veel werken en oppas regelen in familiekring is op momenten groot. Daarom ben ik heel blij dat ik nu een stukje terug kan doen (ook gedwongen door gezondheid) en meer tijd met de kindjes kan doorbrengen. Wat daar heb je absoluut gelijk in; een harmonieus gezin waarin er tijd en aandacht is voor kinderen, is het allerbelangrijkste. Zolang er geen stress is vanwege financiën of zaken die niet kunnen, is dat toch helemaal prima. Geniet van jullie gezin en alle geluk gewenst. Iedereen mag zijn eigen keuzes maken en dat is maar goed ook.

Weet je wat ik eigenlijk storend vind!? Je vraagt om "begrip" van andere mensen maar wordt zelf onpasselijk van mensen die wel hard en veel kunnen en willen werken en daarmee dus ook meer geld kunnen uitgeven aan sportclubs en vakanties enz. Mijn man en ik hebben 2 eigen ondernemingen, bewust gekozen voor 1 kindje we werken elke dag keihard en maken zoveel mogelijk vrij voor onze dochter. Die trouwens alleen naar de peuterspeelzaal gaat en niet naar een opvang hoeft. En JA wij belonen onzelf en haar in onze vrije tijd met leuke dingen en mooie spulletjes, en wij zijn daar heel gelukkig mee. Dus leef en laat leven maar begin bij jezelf. En ik zou me persoonlijk te kort voelen komen als ouder als ik zo zou moeten leven, maar zoals ik zei: ieder zijn keuze.