Onze dochter heeft 6 weken in de wieg bij ons op de kamer geslapen. Wel elke middag in het ledikant gelegd om er alvast aan te wennen. Daarna van de een op andere nacht ook 's nachts op haar kamer gelegd, het ging gelukkig super goed! En wat een rust hadden we zelf! Ik lag wakker van elk kuchje, zuchtje en andere geluidjes. Ze leek er zelf geen last van te hebben en sleip zelfs na een week al de hele nacht door. Ik kan me goed voorstellen dat je het erg fijn vind om je kindjes zo dicht bij als mogelijk te hebben. Als je hierdoor zelf ook nog voldoende nachtrust krijgt, lijkt het me helemaal goed. Allemaal tevreden toch :)

Heel herkenbaar. De oudste heeft dit nooit gehad. Zij sliep vanaf dag 1 door in haar eogen bedje. Als ze al een keer bij ons in bed lag was dat als ze ziek was of eng gedroomd had. Maar dan nog ging ze liever terug naar haar eigen bed. Wel vond en vindt ze het heerlijk om 's morgens nog even lekker bij ons in bed te kruipen. Maar toen kwam onze zoon. Tijdens de zwangerschap werd mijn schoonmoeder ziek en is na 10 weken ziekenhuis gestorven. Toch wel een behoorlijke impact. Onze zoon heeft n zijn geboorte vier maanden lang elke nacht gehuild. En niet gewoon huilen, maar echt schreeuwen. Nachten heb ik met hem rondgelopen. Gelukkig werden mijn dochter en man er niet wakker van. Toen we erachter kwamen dat hij erg slecht ziet waren die huilnachten ook verklaarbaar. Hij moest gewoon alles verwerken. Na die vier maanden ging het beter en sliep hij beter. Maar er waren nachten dat ik er wel 10 keer uit moest. Totdat ik het zat was. Ik heb hem toen tussen ons in gelegd en meneer sliep als een roosje en mama ook. Toen hij groter werd en zelf zijn bed uit kon komen kwam hij 's nachts vaker bij ons in bed. Vooral in periodes dat het druk geweest was of als ik het druk had op het werk en dus wat meer weg was. Hij is inmiddels 6 en komt heel af en toe nog. Meestal als hij gewoon even mama nodig heeft. Hij kruipt dan heerlijk tegen me aan en valt dan in een diepe slaap. Dua het komt allemaal goed!!

Heel herkenbaar hier! Dit artikel vind ik erg interessant: https://www.fabmama.nl/opvoeding/opvoeden/slaapexpert-goede-nachtrust-baby-en-moeder-in-een-bed

Ik zit in het zelfde schuitje, mijn dochtertje slaapt alleen snachts als ze fysiek contact met mij heeft, maar ik slaap opzich ook prima zo hoor. Vind het wel een fijn "intiem moment" met haar, omdat ik het overdag ook vaak druk heb met de oudste. Maar mijn man, en ik soms ook een beetje, maakt zich zorgen over: hoe krijg je haar ooit wel snachts haar eigen bed in als je dit zo makkelijk accepteert. Hij ziet al een 4 jarige nog bij ons in bed....heb je daar toevallig nog tips voor/over? Overdag slaapt ze trouwens prima in haar eigen bedje, het is pas als de avond valt dat ze niet meer alleen wil zijn. En zo'n nestje of verschoningskussen wat je wel eens hoort zou bij ons niet werken omdat ze echt letterlijk fysiek contact wil hebben. Als ik wat opschuif nadat ze slaapt, kruipt ze (4 weken oud!) Gewoon naar mij toe en als ik het bed uit stap, word ze wakker....