Ik was bij beide bevalling heel ontspannen. Bij de eerste naar het ziekenhuis geraakt omdat de kleine een wat hoge hartslag had en bij de tweede thuis bevallen. Tweede was sneller dan de eerst, maar ook heftiger. Vooral op het einde.. ze bleef steken met haar schouder en heeft eventjes zonder zuurstof gezeten. Mocht je het hele verhaal willen lezen zie http://www.mamaplaats.nl/blog/zwanger/zwanger-zijn/bevalling/bevallingsverhaal/

m,n bevalling was echt TOP een jaar geleden ik was echt heel bang, maar na 3 kwartier was het voorbij:) ik zei al tegen m,n vriend ik zou er zo nog een willen hahahahaha

Ik vind je verhaal eigenlijk verrassend herkenbaar. Mijn eerste bevalling was achteraf gezien niet supermoeilijk of pittig, een bevalling van 5,5 uur in totaal dus dat viel op zich best mee. Alleen voor een eerste keer.....met een weeenstorm met geen minuutje rust, geen persweeen, ik vond het doodeng en ik had voornamelijk heel veel last van mijn eigen angst. Ik eindigde uiteindelijk een subtotaalruptuur en met name daar heb ik echt een klein traumaatje aan overgehouden, met dank aan een **** van een gynaecoloog (excusez le mot, maar die vent verdient echt een watermeloen door zijn *** zo'n botte boer was dat). Ik was dan ook doodsbang voor mijn tweede bevalling....maar dat bleek een eitje. Krap 3,5 uur van 7 uur 's ochtends tot 10.38, en geen scheurtje te bekennen, helemaal niks noppes nada. Binnen een dag liep ik alweer redelijk rond. Zo relaxed! Nu gaan wij niet voor een derde, dus een derde bevalling zal ik naar alle waarschijnlijkheid niet meemaken. Maar wanneer dat wel het geval zou zijn, dan denk ik eigenlijk dat ik me net zo zou voelen als jij je nu omschrijft ;-).