Andersom lees ik vooral veel oordelen over anderen in deze post. Die mensen die er door jouw schreeuwend kind er zelfs in de supermarkt nog aan herinnerd worden dat ze zelf geen kind konden krijgen. Of die persoon die met migraine toch probeert om wat avondeten in huis te halen en door die krijs sterren voor de ogen ziet. Mogen die niet geïrriteerd zijn dat jij je kind niet stil kunt houden en dat je ze niet gewoon een lolly geeft? Zij hebben niet voor jouw kindje gekozen, maar ondervinden er wel hinder van. Ze zouden het zelfs vervelend kunnen vinden dat jij niet je excuses aanbiedt, ipv dat jij je verongelijkt voelt omdat ze niet wat meer met jouw situatie meeleven. Het gaat twee kanten op.