's avatar
8 maanden geleden

Heel herkenbaar. Ik had een hele fijne band met mijn schoonzus opgebouwd. We gingen samen op vakantie en ze voelde als een vriendin. Het initiatief kwam vaak van onze kant door elkaar 2 van de 4 weekenden per maand gezellig op te zoeken. 'Je mag me altijd bellen' stuurde ze me. Vervolgens zien en spreken we haar nagenoeg nooit. Toen ik uitsprak dat ik dat mistte, kreeg ik terug; dat wat jij verwacht van mij, zo ben ik niet. Ze mag me misschien nu een trut vinden, maar ook haar broer heeft een kind verloren. Doe het dan voor hem. Ons regenboog zoon is nu 19 maanden. Ze zijn hier alleen geweest op kraamvisite. 0 interesse. Nu is haar eigen man ziek. En eerlijk? Ik weet even niet hoe ik hier mee om moet gaan. Hetzelfde als dat zij doen of zoals ik altijd ben.

's avatar
9 maanden geleden

Doodschamen zouden ze zich moeten! Veel sterkte lieve mama

's avatar
9 maanden geleden

Zo herkenbaar zo pijnlijk

's avatar
9 maanden geleden

Zo ontzettend herkenbaar. Na het verlies van mijn dochter, nu bijna zes jaar geleden, zoveel meer kwijt geraakt: Partner, vrienden, collega’s, huis en werk.. Heel heftig. Ik wens jou heel heel veel sterkte met het leren omgaan met je verlies en verdriet. Zet hem op!