Het hartfilmpje

Iedere zwangere vrouw heeft er wel eens van gehoord: het hartfilmpje, oftewel CTG. CTG is een afkorting voor cardiotocogram. Een CTG wordt gedaan om te kijken hoe het met de gezondheid van de ongeboren baby gaat. Dit kan aan het begin van de zwangerschap nog niet gedaan worden. Doorgaans kan dit pas rond de 25e week van de zwangerschap. Lees hieronder meer over het hartfilmpje bij je baby!

Wat is een CTG?

Een CTG wordt in het derde trimester van je zwangerschap gebruikt om de gezondheid van je ongeboren baby te controleren. Ook kunnen met een hartfilmpje eventuele afwijkingen en/of risico's vroegtijdig worden gesignaleerd. Niet iedere zwangere krijgt een CTG.

Een CTG is een onderzoek waarbij een apparaat de hartslag van je kind meet (cardio). Daarnaast kan het activiteit van de baarmoeder waarnemen en monitoren (toco). 

Hoe wordt een hartfilmpje gemaakt?

Het maken van een hartfilmpje duurt minimaal een half uur. Gedurende deze tijd wordt de hartslag van de baby bijgehouden. Meestal wordt de hartslag op papier uitgeschreven zodat de gynaecoloog dit goed kan beoordelen. Er kan gekozen worden om een filmpje inwendig of uitwendig te maken.

Uitwendig filmpje

Bij een uitwendig filmpje (dit is de meest voorkomende) worden er twee banden om de buik van de moeder gedaan met op elke band een contactpunt. De één registreert de hartslag van de baby (de tachymeter). De plek waar deze geplaatst wordt is afhankelijk van hoe de baby ligt. Met het andere contactpunt wordt de weeënactiviteit gemeten (de tocometer). Deze wordt bovenaan de buik - ter hoogte van de bovenkant van de baarmoeder - geplaatst. De uitslag van beide komt op papier te staan en is dus vrijwel meteen bekend.

Inwendig filmpje

Een inwendig filmpje kan alleen gemaakt worden op het moment dat de vliezen al gebroken zijn en je al een aantal centimeter ontsluiting hebt. Er wordt dan een draadje via de vagina naar binnen gebracht, dat op het hoofdje van de baby vastgezet wordt. Bij een baby die in stuit ligt, kan de elektrode ook op de billen gezet worden.

Wanneer wordt er een hartfilmpje gemaakt?

Er zijn meerdere redenen die aanleiding kunnen geven voor het maken van een hartfilmpje. Hieronder een opsomming van de meest voorkomende oorzaken:

• Wanneer een vrouw meer dan 10 tot 14 dagen overtijd is;
• Voorafgaand aan een vacuümverlossing of tangverlossing;
• Bij een langdurige ontsluiting of een langdurige uitdrijving;
• Wanneer er een minder goede hartslag gehoord is;
• Wanneer de moeder last heeft van een erg hoge bloeddruk;
• Wanneer de moeder het kindje minder voelt bewegen;
• Wanneer het kindje niet groeit zoals zou moeten.

Heeft het maken van een hartfilmpje ook risico’s?

Het maken van een hartfilmpje brengt weinig tot geen risico’s met zich mee. Wel kan er soms een foute meting gedaan worden. Zo wordt wel eens de hartslag van de moeder gemeten, in plaats van die van het kindje. Ook gebeurt het bij een tweeling wel eens dat van de verkeerde baby de hartslag gemeten wordt (twee keer bij dezelfde baby).

Wat hoort de hartslag van een ongeboren baby te zijn?

De normale hartslag ligt tussen de 110 en 150 hartslagen per minuut. Bij 160 tot 180 slagen per minuut is de hartslag licht verhoogd en alles boven de 180 slagen per minuut is ernstig. Een verhoogd hartritme wordt ook wel tachycardie genoemd. Wanneer de hartslag tussen de 100 en 120 slagen per minuut ligt, dan is deze iets verlaagd. Bij minder dan 100 slagen per minuut is dit wederom ernstig. Bij een verlaagd hartritme spreken we van bradycardie.

De hartslag is niet altijd zoals de standaarden die hierboven gegeven worden. Het is onder andere afhankelijk van het aantal weken dat je zwanger bent. Hier komt nog bij dat ieder kind anders is en de één een iets hogere hartslag heeft dan de ander.

Hoe heb jij het maken van een CTG ervaren? Reageer ook!